Triatlon

 Dinsdag had collega en triatleet Rein-Benno het idee om woensdag te zwemmen. “Ga je mee?” vraagt hij… Tja, ik heb vroeger veel hard gezwommen maar toen was ik 14 jaar. Dus dat is lang geleden. Daarna heb ik nog een keer getraind voor een aantal triatlons en daarna heb ik eigenlijk nooit meer echt baantjes gezwommen. Dus kan ik het nog..?

Woensdag de tas met de zwemspullen in de fiets gegooid met een handdoek en zwembrilletje en mijn werkkleding. Om half twaalf gaan we naar de Blauwe Golf in Leeuwarden. Het is vakantie en half Leeuwarden heeft hetzelfde idee als wij. Alleen gaan zij voor de glijbaan en wij voor het wedstrijdbad. In het wedstrijdbad liggen zo’n tien zwemmers dus ruimte genoeg.

Rustig begin ik met borstcrawl baantjes te trekken. Tot mijn verrassing houd ik het de eerste keer al acht baantjes vol. Na de eerste tien baantjes zwem ik er nog zo’n 35 baantjes bij. En eigenlijk gaat dat heel goed. De laatste baantjes gaan schoolslag heen en borstcrawl terug. Na 45 baantjes kap ik ermee. Ik kruip behoorlijk stuk het trapje op om even uit te hijgen op het bankje. Wow, in één keer een kilometer gezwommen dat is best goed.

Door de plezierige onderbreking gaat de rest van de dag op het werk als de brandweer. ’s Avonds stap ik in de fiets en ach een extra rondje via Stiens, Ferwerd, Holwerd, Dokkum kan geen kwaad. Met Dineke heb ik afgesproken om 18:15 thuis te zijn. Vanaf Holwerd heb ik de wind mee en houd ik twee brommers bij die met een gangetje van 45 kilometer per uur gaan.

Ik wil om vijf voor zes in Dokkum zijn dan kan ik het precies halen. In Dokkum ligt een heel stuk weg eruit om de riolering te vervangen en dat kost altijd extra tijd. Vandaar mijn marge van vijf minuten.  Precies op schema, ik heb nog een kwartier, zet ik aan voor het laatste stuk. Ik moet nu 40 kilometer per uur gaan fietsen….

Vlak voor ik Dokkum uit fiets, breekt mijn ketting. Bah!!! Het inkorten heb ik dus niet goed gedaan!! Meteen bel ik maar even met het thuisfront. Wat ga ik doen? Ketting maken of lopen. Het regent en het is koud, dus de ketting maken is niet erg verleidelijk. Bovendien worden je handen erg smerig, en heb ik de fiets vol met kleding.

Op fietsschoenen naar huis lopen dat gaat hem ook niet worden. Dineke wil mij wel even hardloopschoenen brengen en dan loop ik wel naar huis. Na een kwartiertje komt ze langs. Ondertussen heb ik de schade even bekeken en de ketting die door de onderste buis heen loopt ligt er helemaal uit. Die moet ik schakel voor schakel door de kettingbuis duwen over de lengte van bijna de hele fiets. Daarna om de derailleur en de tandwielen en terughalen naar de stoel. Dat gaat wel even duren….

Na de schoenen wissel begin ik aan mijn wandeling. Dokkum/huis, is nog 10 kilometer dus dat wordt twee uur lopen. Al snel heb ik er genoeg van om als een krom oud mannetje naast mijn fiets te lopen. Hardlopen dan misschien?  Is ook niet echt een oplossing voor krom lopen…. Plotseling herinner ik me Kees van Malssen. Die heeft het over steppen in de Quest.

Eén been gooi je in de Quest en zet je schrap naast het stuur. Met de rechterhand kan ik nog sturen en met het linkerbeen kan je dan steppen. Steppen in de Quest gaat geweldig! Je hebt plotseling een aerodynamisch step tot je beschikking. Het is best zwaar maar ik haal toch een top snelheid van 22 kilometer per uur. Daarna laat ik me steeds weer uitrijden tot 15 kilometer per uur en zet dan opnieuw aan. Daar kan je niet tegen lopen of hardlopen. Het steppen is best zwaar en zo nu en dan probeer ik van been te wisselen. Met mijn rechter been kan ik lang niet zo goed afzetten als met mijn linker been. Rechts haal ik net 15 kilometer per uur.

Na een half uurtje flink doorsteppen ben ik al thuis. Zelfs nog op tijd voor het warme eten. Na het eten de ketting gerepareerd met een tussenschakel. Kan de ketting op die plek niet weer breken. Wim Schermer had laatst een getordeerde ketting. Dus met een draadje aan de rechter kant van de ketting controleer ik maar even of de ketting niet gedraaid zit. Na een hele rondgang komt het draadje keurig aan de goede kant weer boven. Die zit goed!!

Daarna komt Richard uit Grou. Hij wil graag even de B&M IQ Cyo lamp testen. Zijn Quest is op zijn verzoek afgeleverd zonder licht. Aan hem de eer om de ketting te testen. Gelukkig houdt hij het. Richard is best tevreden over de lichtopbrengst. De testomstandigheden zijn dan ook ideaal. Donker en regen….!! Een betere test kan je niet wensen…. ;-(

Vandaag na mijn triatlon, fietsen, zwemmen, fietsen, hardlopen en steppen heb ik overal spierpijn. In mijn armen en handen van het zwemmen en in mijn kuiten van het steppen…. Volgende week maar weer proberen om te zwemmen dan went het misschien….