Zaterdag een heerlijke poetsdag. De fiets en de auto voor het eerst in lange tijd gewassen. Weg met al het zout. Na de auto is de fiets aan de beurt. De hogedrukspuit doet zijn werk in de wielkasten. De modder spuit eruit. Zo dat scheelt zomaar een kilo aan gewicht.
Dan wat onderhoud. De ketting slaat door als ik de versnelling op het kleinste blad voor zet. Volgens mij kunnen er wel wat schakels uit. Als ik de fiets op het blok zet en het achterkapje verwijder, staat de ketting inderdaad zo slap als een vaatdoek. Omdat de derailleur de ketting wil terugtrekken verbind ik eerst de twee kettingdelen met een spaak. Nu staat er geen spanning meer op de ketting en kan ik rustig de ketting breken. De eerste keer ga ik te voortvarend te werk en haal er teveel schakels tussen uit. Met de tweede poging zet ik er weer een aantal schakels tussen en dan gaat goed.
Op de bodem van de Quest zitten heel veel teer spikkels, die poets ik er allemaal af. Daarna ziet de fiets er weer uit zoals het hoort: “een glimmende tijdmachine”.
Zondag is een prachtige dag de bomen hangen vol rijp en het vriest een klein beetje. De fiets is na zijn TLC -dag (true loving care) dag helemaal klaar voor een tochtje. Het is een prachtig tochtje via Wanswerd, Ferwerd, St Jacobiparochie, Stiens Leeuwarden, Lekkum en Wijns weer naar huis. Het laatste stuk van Wijns naar huis "loop" ik tegen de 18e lekke band aan. Met een slakkegangtje hobbel ik nog net naar huis. Kan ik de band mooi binnen plakken....
Geen opmerkingen:
Een reactie posten