Wij pikken het niet! Velomobielen onveilig? En al die “gemene”
racefietsers dan, die in onverantwoorde grote groepen over de wegen wolken? Die
voordringen bij stempelposten en die niet vooruit te branden zijn. Velomobielen
zijn volwaardige fietsen! Weet je wat we houden; “Een alternatieve
Elfstedentocht” en dan roepen we de pers erbij. En dan fietsen we met z’n allen
luid toeterend spandoeken voerend door Friesland. En met een
publieksvriendelijke actie laten we zien dat we helemaal niet laag zijn. En, en…
Nou goed, 21 september staat genoteerd in de agenda. Het
evenement staat op de ligfiets kalender dus wat kan er mis gaan. Na een hele
drukke week en een voorbereiding van het laatste moment sta ik half zeven op. Stem
geschraapt fototoestel mee, en hup in mijn werkplek voor vandaag.
Deze week heb ik, door repetities en optredens maar één keer
gefietst, dus ik blaas weg en heb er zin in. Om kwart over acht ben ik in Wirdum.
Ha, er is al één velomobiel, nu zal je ’t hebben! Het blijkt dat de tocht
georganiseerd is door een fietsclub en ik moet inschrijfgeld betalen? Door het
contact met Peter de Rond op een forum hebben ze aangeboden om een alternatieve
elfsteden te organiseren. Om te bewijzen dat racefietsers en velomobielen
elkaars equals zijn…. Gelukkig heb ik geld mee. Speciaal omdat ik niet lid ben
en geen medaille wil mag ik voor 8 euro mee fietsen, das een koopje. Een kop
koffie besteld en wachten op al mijn Velovielen/kameraden……
Heb ik iets gemist? Om half negen zijn we nog steeds met z’n tweeën. Tsja, dan
toch maar op weg en er een gezellige dag van maken. Ik fiets samen met Jan
Herrema in zijn Strada uit Steenwijk. Hij heeft er al 55km op zitten, ik nog
maar 25. Hij spuit weg en swingt langs alle versperringen. Op volle snelheid
vierkant door de bocht. Ik met mijn Quest met F-lites krabbel d’r wat achteran. "Pfff wat
zijn die fietsen ook onhandig." hoor ik de randoneurs verzuchten. Ik zet namelijk
tot twee keer toe de hele groep stil. Snel laat ik ze voorgaan tot het rechte
stuk dan kan ik beginnen met fietsen.
We fietsen langs de Zwette en daar loopt een heel smal
betonpad. Je kunt er prima overheen als je geen tegenliggers hebt. Maar de
bochten en de hekken moet ik in twee keer nemen. Nog zoiets, Jan heeft de track
in de GPS geladen. Ik heb gemeend er een route van te moeten maken. Betekent
dat mijn GPS creatief is in de steden en er soep van maakt. Jan rijdt steeds
rete strak door de stadjes en knijpt piepend in de remmen als we voor een
stempel post staan. Dan springt één van ons eruit. Rent naar binnen, roept: "Een
stempel edele heer… " "Oh, ja een stempel, waar liggen die dingen ook weer?" Vliegt naar buiten en verder gaat het weer….
We schieten heel lekker op. In Hindelopen moeten we terug omdat de weg eruit ligt. Verder kunnen we doorrijden. Voor Dokkum bel ik naar huis en bestel thee en chocola. Dineke heeft het klaar gezet zodat het niet meer zo heet is. Dit is onze eerste pauze en we moeten nog maar 25 kilometer en dan zit de tocht van 205 km erop.
Om 16:23 rollen we binnen bij Wirdum. Toch de tocht met elf
stempels, in iets meer dan zeven uur en drie kwartier gefietst. De kaart schijnt geregistreerd te worden in Frankrijk. Ik heb nu officieel deelgenomen aan een randoneurstocht. Fietsclub bedankt voor de organisatie! Ik neem
afscheid van Jan en fiets dan terug naar Burdaard. Vlak voor Burdaard kom ik de
eerste randoneurs tegen. Zij moeten nog een eind tegen de koppige wind. Dan een
stempel halen in Leeuwarden en dan nog naar Wirdum. Maar ik sta dan al lang
onder de douche en geniet van een heerlijke bak koffie. Ja, die Velombielen
zijn behoorlijk onhandig….