Tegenwoordig voelt iedereen zich beledigd:
Echt niets van dit verhaal
berust op waarheid, en als een persoon (blond) zich beledigd voelt dan rust dat
op louter toeval. Ik heb alleen de vorm "overdrijving" enigszins
overdreven....
Je hebt van die dagen... Dit was er vast één. Ik kom dus met
40 aanzoeven en zie van ver een scholier aan de verkeerde kant van het fietspad
fietsen. Ik kon hem makkelijk rechts inhalen maar dat doe je niet. Ik bel met
de toeter, ik kom aanstuiven... geen reactie. Ik béeeeel met de toeter en kom
aanstuiven... geen reactie. Vol in de
remmen en ik rijd achter hem en toeter nu constant. Totaal geen reactie!! De
scholier heeft echt keiharde muziek in en is zich van geen kwaad bewust. Luid
foeterend rijd ik hem aan de goede voorbij, maar ook dat heeft hij niet door.
Op het werk gooi ik de kap in een douche ruimte die nooit
gebruikt wordt. We hebben boven een sportzaal en daar doucht iedereen. Als ik
om twee uur 's middags terugkom is de kap weg!@#$?? Bahh, ik wil er toch echt
mee fietsen want ik heb anders te weinig kleren aan. Naar de receptie en om
hulp vragen. Ik vertel dat ik in die gele banaan fiets en dat ik mijn kap...
"Ohhh, fiets jij in dat levensgevaarlijke ding, ik schrik me altijd rot,
heb je wel een vlaggetje, en je ziet ze ook niet, vind je het zelf niet
gevaarlijk?" Pfff, wat een agressie vandaag. Ik vraag aan haar of ze niet
zou schrikken als ik een vlaggetje heb? Tja blond en mooi dus het duurt
even.... Als ik haar vertel dat ik drie
meter en geel ben en dat een vlaggetje echt niet gaat helpen voor het schrikken.
Dat je ook kunt denken dat er een auto minder rijdt en dat het een milieu
vriendelijk voertuig is. Toch blijft ze bij haar punt.... Ze zijn gewoon
gevaarlijk. Maar goed ze helpt me goed, de technische dienst heeft de kap
opgeborgen.
Na tien minuten komt de collega langs en neemt me mee. Hij
begint meteen uit te varen. Hoe kun je die kap daar nu in de douche leggen? Dan
kan niemand er meer bij. Ik: "Maar we hebben boven toch douche ruimtes bij
de sport accommodatie?". "Ik dacht dat deze douches door niemand
werden gebruikt". "Natuurlijk wel! En hoe kun je nu zo dom wezen nou,
hier heb je dat ding". Nou, dat weet ik dan ook weer... Verdorie weer
iemand die boos en geïrriteerd is, het gaat lekker...
Ruim een kwartier later dan gepland fiets ik weg naar Sneek.
Rond Leeuwarden zijn ze met de rondweg bezig. Dus overal omleidingen. Er rijdt
bouwverkeer af en aan en ik kan er zo langs maar er zijn twee mannen in
functie, en die zijn heel belangrijk dus ik moet stoppen. Ik sta naast de man met
een walkie talkie voor een lege weg te wachten. Ik hoor de man aan de andere kant
over de walkie talkie meteen te keer gaan. "Daar heb je weer zo'n kreng! Hij
moet wel op het fietspad!"
Het fietspad is niet te bereiken zonder door de modder te
ploegen dus dat gaat hem hier echt niet worden. Ik ben er echt helemaal flauw
van! Als ik door mag rijden van bouwman één, blijft de man die aan de andere
kant het verkeer (welk verkeer?) staat tegen te houden intimiderend midden op
de weg staan. Ik mag dwars door hem heen maar ik geef geen krimp ik ben echt
super nijdig. Ik rijd op hem af en op het laatst doet hij een stapje opzij en
sist me nog toe. OP HET FIETSPAD.... Grrrr
Als ik in Sneek aankom heb ik alle tijd om te verkleden want
Carel is er nog niet. Vijf minuten later komt hij op zijn Riese &Muller
Full Suspension Super 45km E-bike aanfietsen. Zag je me niet? Ik reed vlak
achter je bij die opstopping. Je was echt niet te houden! Een beetje
teleurgesteld is hij wel want hij dacht op zijn fiets onverslaanbaar te zijn. Maar
vandaag is dat niet gelukt! Terwijl ik niet in vorm ben, gisteravond geschaatst op Thialf, fiets ik met 45km per uur.
Na een heerlijk muziekaal repetitie middagje vertrek ik
weer. De parallel weg naar Sneek is echt prachtig en een super snelle weg. (Laat
ik ook nog even iets positiefs zeggen.) Op het punt waar de mannen stonden begint een hele lange klinker weg. Met 8 bar in de voorbanden is dat geen pretje dus
ik probeer het fietspad aan de overkant. Er staat nergens dat ik er niet langs
kan.
Ik wordt dwars door Techum, een nieuwe wijk in Leeuwarden
omgeleid. IK HEB NIETS GEMIST! ALLES GEZIEN! Op het laatst heb ik totaal geen
idee meer waar ik ben. Ik volg de borden trouw, nou ja één keer ben ik
eigenwijs en kan meteen twee keer keren. Maar bij één van de laatste borden
moet je er na afslaan en niet ervoor. Hier ben ik al eerder mis gereden maar
toen was het zomer. Nu probeer ik opnieuw te keren in het weilandje en zak tot
de body weg in de modder. In het donker, met een lege maag nog zonder avond
eten, valt dat niet mee. Ik stijg uit duw mezelf los en ga weer op weg. Mijn
klik schoenen (Speedplay) zitten vol zand en willen nog net inklikken. Mijn
voeten kunnen niet meer draaien in de pedalen en zitten helemaal gefixeerd maar ik kom thuis.
