Ik kan dat ook niet! Elke keer sta ik op een T-splitsing.
Fiets opknappen? Of toch een nieuwere fiets? Dan denk ik, wat heb je dan meer?
Je zit droog, je gaat snel, je fietst comfortabel, je hebt prachtig uitzicht.
Dus pignon besteld, nieuwe ketting, de plasticbuis geleider van het stuur door
de fiets vervangen. De plastic stuurkoppeling tussenstukjes vervangen en gaan. En
daarnaast had ik al, twee nieuwe voorwielen, een nieuwe achterbrug en achteras….
Deze week begon mijn licht te donderjagen. En dan in één keer het punt --> GENOEG. Al mijn
geld naar de kinderen of een nieuwe, een nieuwe, een andere fiets bedoel je?
Tja, ik rijd al 12 jaar heel gelukkig in de Quest maar wat is er meer?


Eigenlijk fiets ik alleen en kijk ik niet naar andere
fietsten. Van de DF hebben mijn vrouw en ik altijd lol om een zin van de test
van de fiets uit het Ligfietsblad. “Mijn vrouw kon ook zonder testrit wel zien
dat dit de ideale fiets is.” Dus ik weiger altijd pertinent om een ander model
te proberen. Want natuurlijk is die……
Dus Snoek,
Alpha 7, Quatro, Carbon Quest?? Ik weet het niet. Dus Ymte gebeld. Bescheiden
als altijd vertelt hij over de DF. Is wel smaller, past minder in. Voor mij is
belangrijk dat ik mijn muziek spullen mee krijg. Hij is nauwelijks sneller
tegen de wind maarrrr het is wel een mooie fiets. En, by the way, ik heb hier
een mooie DF XL, geel, met schade staan? Ohhh schade, niet nieuw, die is voor
mij! Geel dat is mijn lievelingskleur! Of toch, zwart van onderen en geel van
boven?….. Of toch helemaal geel? Nou ja geel moet ie zijn dat is duidelijk.
Ik vertel het enthousiast aan Dineke. “Je hebt het altijd
over die fiets, ga dan een keer kijken!” “Oké dan, dan fiets ik zaterdag naar
Dronten.” “Ahh neee, wat ongezellig, ik wil wel even mee hoor is een leuk anti Corona
uitje, ik ga wel wandelen of zo.” Tja, ik laat mijn verzet wel varen we gaan samen
kijken.
Dat wordt natuurlijk een slapeloze, onrustige nacht. Om
klokslag 09:00 uur rijden we weg. Gelukkig had ik de weg nog even gecheckt.
Blijkt dat de Ketelbrug dit weekend er uit ligt op weg naar Lelystad. Dus via
richting Kampen belanden we in Dronten. Ik neem natuurlijk niet de parallelweg
en roep, terwijl we de afslag passeren “daar, daar moeten we zijn”. Na een
extra rondje(rotonde) van de zaak zijn we er.
Ymte staat net klaar om weg te fietsen, “Peter weet ervan en
die helpt je in de fiets”. Ik geef mijn Speedplay pedalen aan hem en hij gaat
meteen aan het werk om ze in de testfiets te sleutelen. Ondertussen loop ik te
dansen tussen al het moois! “Oh rood met wit dat is pas mooi, of toch niet,
groen? Ohhhh die licht blauwe….” Nou ja, enzovoort. Dineke heeft haar spd
schoenen van de Spinning les ook mee. “Je moet elke dag iets doen waar je bang
voor bent”, houd ik haar voor. “Vraag nou ook even of je in een Velo mag.” “Oh
nee,” roept ze “zo’n laag ding is niets voor mij!”.
Kortom, even later fietsen we samen weg. Dineke in een witte
in ik in de Cambuur fiets, lichtblauw met geel. Dineke fietst heeeeeeel
voorzichtig een rondje. En stapt heel trots uit. Zag je mij! IK HEB ZOMAAR EEN
HEEL RONDJE GEDAAN! Ja schat, buitengewoon, echt heel trots, en je ging ook 'zo
hard', wat knap! (zucht) Laat ook maar, ik sta te springen, en sprint weg. Tot straks!, lekker wandelen...
Tja de fiets? Alle superlatieven kloppen. Je bent snel op
snelheid door het mindere gewicht, de fiets is strak de fiets zit lekker. Je
hebt goed zicht en de versnelling werkt met handels, geen draaiknop maar heel
intuïtief. Wel een iets andere houding en ik mis mijn armsteunen. Ook tegen de
wind ga ik als en speer en ik ga echt sneller dan in mijn Quest van 12 jaar.
Natuurlijk het is een testrit, je zit nooit helemaal lekker en je rijdt in een
lege fiets. Ik fiets altijd met een zware fiets vol bagage. Maar toch ben ik
enthousiast.
Na een uurtje kom ik terug. Ymte komt me al tegemoet, wat ik
er van vind? Tja, wat moet je zeggen. FANTASTICH dus. Buiten ontmoeten we wat
DF rijders. Ik duik hun fiets in om te kijken hoe zij het met bagage doen. En
een hele goede tip om toch nog een extra stalen tilbeugel te monteren naast het standaard gat wat er nu in zit. Daar kan heel
goed een extra achterlicht aan vast geknoopt van Lezyne bijvoorbeeld.
Nu komt het erop aan, krijg ik mijn spullen er in? Het
volgende kwartier zijn we aan het passen en meten. Eerst de viool en dan, ohh
nee, eerst de tas en dan. Maar de strijkstok dan, en de muziekstander dan en de iPad? Kortom na een tijdje prutsen
zit alles er in, dit is wat ik minimaal mee wil nemen. De Quest is heel ruim maar heeft
ook heel veel ruimte waar je niets aan hebt. De smurfen muts bijvoorbeeld is
loze ruimte. Ook het einde van de staart is te smal voor spullen. Bij de DF is de smurfenmuts veel breder en prak je daar van alles
in.



Yezz alles kan er in. Oké next step, de gele DF XL met
schade bekijken. Ik vind het altijd moeilijk om “door iets heen te kijken.”
Gelukkig is Dineke kleuren en materialen specialist. Ze bouwt elke dag unieketassen en heeft daar meer kijk op dan ik. De gele fiets heeft heel weinig
kilometers maar er passen geen brede voorbanden op. De achterkant zit goed in elkaar, maar dat is vast te repareren. Ik fiets meestal op smalle
race banden maar ik houd toch heel erg van de mogelijkheid om te kunnen wisselen naar bredere voorbanden.
Dan toch maar een nieuwe? Dineke zegt meteen “DIE, Die
springt er uit!” “Maar”, piep ik, “die
is niet geel.” “Je moet het zelf weten maar deze kleuren combi springt eruit.”
Tja, ik kan haar maar beter vertrouwen. Dus, die kleuren combi, wordt het.
Samen met Ymte het bestelformulier afgelopen en na de virtuele high five is het
nu 10 weken wachten…..