Bolsas Boodschapje

 

Mijn vrouw maakt in haar atelier prachtige tassen. Ze had een opdracht voor een schipper of ze toilettas kon maken van een oud zeil? Kolfje naar haar hand natuurlijk. Als “stunning detail” heeft ze wit visleer gebruikt bij de rits en bij de d-ring en bij de sleutel ring. Ik geef op dinsdag altijd vioolles in Leeuwarden Noord. Kan je wel even doorfietsen naar Huins vond zij. Route gepland en gaan. En die buien? Ach dat zijn buien daar fiets ik wel bij langs.

 

De heenweg viel mee, zonnetje en maar één hagel bui. Daarna op weg naar Huins. En dat hebben ze daarboven gehoord. De donkere wolken pakken zich samen. En op het moment dat ik vertrek uit Leeuwarden is het lading lossen. Sneeuw, wind hagel alles komt uit die prachtige wolken. Lachu vinden ze daar boven, maar nadat mijn vizier beslaat en de weg is bedekt met een hagel deken ben ik dat niet me ze eens. Ik dacht een snelle fiets te rijden maar het blijkt een sneeuw ploeg. Pffff

 

In Huins moet ik op nummer 31 zijn. Nergens nummer 31 te vinden. Volgende huis dan à Nee. Weer terug gereden weer à Nee. Het blijkt dat ik meteen goed was maar dat de nummers verdwenen zijn. Lekker dan! Maar even gebeld met de klant en die komt op een holletje naar buiten lopen.

Ben je helemaal uit Burdaard? Ja dus! In dit weer? Ja dus. Met deze temperatuur? Ja dus. Pff niet te doen wat een kou! Ook mijn vizier hoogte verstelling breekt nog. En opnieuw waaien de drukknopen van het vizier los. Dit komt omdat de carbon stokjes te kort zijn. Pfff ik wil niet meer, ik wil gewoon thuis zijn met een zak chips op de bank voor de tv en de kachel. Trouwens, jammer dat we nooit chips hebben…

Nou ja, ik kom ongeschonden thuis en duik onder de douche, waar ik de uitknop voorlopig even niet weet te vinden. En vannacht? Echt heel diep geslapen. Zo’n tochtje daar doe je dat gewoon voor. HEERLIJK!!!

DF XL testen

  

Ik kan dat ook niet! Elke keer sta ik op een T-splitsing. Fiets opknappen? Of toch een nieuwere fiets? Dan denk ik, wat heb je dan meer? Je zit droog, je gaat snel, je fietst comfortabel, je hebt prachtig uitzicht. Dus pignon besteld, nieuwe ketting, de plasticbuis geleider van het stuur door de fiets vervangen. De plastic stuurkoppeling tussenstukjes vervangen en gaan. En daarnaast had ik al, twee nieuwe voorwielen, een nieuwe achterbrug en achteras…. Deze week begon mijn licht te donderjagen. En dan in één keer het punt --> GENOEG. Al mijn geld naar de kinderen of een nieuwe, een nieuwe, een andere fiets bedoel je? Tja, ik rijd al 12 jaar heel gelukkig in de Quest maar wat is er meer?

 

Eigenlijk fiets ik alleen en kijk ik niet naar andere fietsten. Van de DF hebben mijn vrouw en ik altijd lol om een zin van de test van de fiets uit het Ligfietsblad. “Mijn vrouw kon ook zonder testrit wel zien dat dit de ideale fiets is.” Dus ik weiger altijd pertinent om een ander model te proberen. Want natuurlijk is die……

 

Dus Snoek, Alpha 7, Quatro, Carbon Quest?? Ik weet het niet. Dus Ymte gebeld. Bescheiden als altijd vertelt hij over de DF. Is wel smaller, past minder in. Voor mij is belangrijk dat ik mijn muziek spullen mee krijg. Hij is nauwelijks sneller tegen de wind maarrrr het is wel een mooie fiets. En, by the way, ik heb hier een mooie DF XL, geel, met schade staan? Ohhh schade, niet nieuw, die is voor mij! Geel dat is mijn lievelingskleur! Of toch, zwart van onderen en geel van boven?….. Of toch helemaal geel? Nou ja geel moet ie zijn dat is duidelijk.

 

Ik vertel het enthousiast aan Dineke. “Je hebt het altijd over die fiets, ga dan een keer kijken!” “Oké dan, dan fiets ik zaterdag naar Dronten.” “Ahh neee, wat ongezellig, ik wil wel even mee hoor is een leuk anti Corona uitje, ik ga wel wandelen of zo.” Tja, ik laat mijn verzet wel varen we gaan samen kijken.

 

Dat wordt natuurlijk een slapeloze, onrustige nacht. Om klokslag 09:00 uur rijden we weg. Gelukkig had ik de weg nog even gecheckt. Blijkt dat de Ketelbrug dit weekend er uit ligt op weg naar Lelystad. Dus via richting Kampen belanden we in Dronten. Ik neem natuurlijk niet de parallelweg en roep, terwijl we de afslag passeren “daar, daar moeten we zijn”. Na een extra rondje(rotonde) van de zaak zijn we er.

 

Ymte staat net klaar om weg te fietsen, “Peter weet ervan en die helpt je in de fiets”. Ik geef mijn Speedplay pedalen aan hem en hij gaat meteen aan het werk om ze in de testfiets te sleutelen. Ondertussen loop ik te dansen tussen al het moois! “Oh rood met wit dat is pas mooi, of toch niet, groen? Ohhhh die licht blauwe….” Nou ja, enzovoort. Dineke heeft haar spd schoenen van de Spinning les ook mee. “Je moet elke dag iets doen waar je bang voor bent”, houd ik haar voor. “Vraag nou ook even of je in een Velo mag.” “Oh nee,” roept ze “zo’n laag ding is niets voor mij!”.

 

Kortom, even later fietsen we samen weg. Dineke in een witte in ik in de Cambuur fiets, lichtblauw met geel. Dineke fietst heeeeeeel voorzichtig een rondje. En stapt heel trots uit. Zag je mij! IK HEB ZOMAAR EEN HEEL RONDJE GEDAAN! Ja schat, buitengewoon, echt heel trots, en je ging ook 'zo hard', wat knap! (zucht) Laat ook maar, ik sta te springen, en sprint weg. Tot straks!, lekker wandelen...

 

Tja de fiets? Alle superlatieven kloppen. Je bent snel op snelheid door het mindere gewicht, de fiets is strak de fiets zit lekker. Je hebt goed zicht en de versnelling werkt met handels, geen draaiknop maar heel intuïtief. Wel een iets andere houding en ik mis mijn armsteunen. Ook tegen de wind ga ik als en speer en ik ga echt sneller dan in mijn Quest van 12 jaar. Natuurlijk het is een testrit, je zit nooit helemaal lekker en je rijdt in een lege fiets. Ik fiets altijd met een zware fiets vol bagage. Maar toch ben ik enthousiast.

Na een uurtje kom ik terug. Ymte komt me al tegemoet, wat ik er van vind? Tja, wat moet je zeggen. FANTASTICH dus. Buiten ontmoeten we wat DF rijders. Ik duik hun fiets in om te kijken hoe zij het met bagage doen. En een hele goede tip om toch nog een extra stalen tilbeugel te monteren naast het standaard gat wat er nu in zit. Daar kan heel goed een extra achterlicht aan vast geknoopt van Lezyne bijvoorbeeld.

 

Nu komt het erop aan, krijg ik mijn spullen er in? Het volgende kwartier zijn we aan het passen en meten. Eerst de viool en dan, ohh nee, eerst de tas en dan. Maar de strijkstok dan, en de muziekstander dan en de iPad? Kortom na een tijdje prutsen zit alles er in, dit is wat ik minimaal mee wil nemen. De Quest is heel ruim maar heeft ook heel veel ruimte waar je niets aan hebt. De smurfen muts bijvoorbeeld is loze ruimte. Ook het einde van de staart is te smal voor spullen. Bij de DF is de smurfenmuts veel breder en prak je daar van alles in.

 

Yezz alles kan er in. Oké next step, de gele DF XL met schade bekijken. Ik vind het altijd moeilijk om “door iets heen te kijken.” Gelukkig is Dineke kleuren en materialen specialist. Ze bouwt elke dag unieketassen en heeft daar meer kijk op dan ik. De gele fiets heeft heel weinig kilometers maar er passen geen brede voorbanden op. De achterkant zit goed in elkaar, maar dat is vast te repareren. Ik fiets meestal op smalle race banden maar ik houd toch heel erg van de mogelijkheid om te kunnen wisselen naar bredere voorbanden.

 

Dan toch maar een nieuwe? Dineke zegt meteen “DIE, Die springt er uit!” “Maar”,  piep ik, “die is niet geel.” “Je moet het zelf weten maar deze kleuren combi springt eruit.” Tja, ik kan haar maar beter vertrouwen. Dus, die kleuren combi, wordt het. Samen met Ymte het bestelformulier afgelopen en na de virtuele high five is het nu 10 weken wachten…..

 

"Touwtje?"

 

Sander, mijn zoon,  traint voor de marathon. Ik heb zijn schema gezien en dat zijn echt heeeeel veel kilometers. De eerste week begint met 75 per week en loopt dan op naar 100 km per week. Ik loop ook wel eens hard maar zo’n schema is echt te gortig voor mij. Op zondag moet Sander 20km lopen. We spreken af dat ik de eerste 5 km meeloop en dan terug ga.

 We lopen heerlijk in de mist en langzaam breekt het zonnetje door. Ik hobbel terug naar huis en onderweg denk ik “Ik kan hem wel even tegemoet fietsen.” Ik weet welke route hij loopt tenslotte.

 Ik kom thuis, trek snel een droog hemd aan. Flesje water, banaan een stukje chocola en ik spring in de Quest. Ik zoef heerlijk over de weg naar Wanswerd. Volgens mij moet ik hem na Wanswerd in het vizier krijgen. Ik sla af naar een weggetje dat ik nog nooit heb gefietst. Een prachtige eenzame weg met velden en leegte. In de verte zie ik Sander komen. Dus luid toeterend ga ik hem voorbij om te keren. Altijd leuk op een smalle weg en in de Quest. Ik stuur de fiets, begin te flinstonen en zal weer trappen. Geen enkele weerstand? Hé???

 Verkeerde versnelling? Ligt mijn ketting er af?  Nee, nee en nog eens nee. Toch maar even uit de fiets geklommen. Daar sta ik dan, zonder telefoon, zonder schoenen in mijn hardloop kleren midden in het land. En de fiets doet het echt niet meer De “tikker” is uitgetikt zeg maar. En nu dan?

 Fietsschoenen uit en ik begin te steppen op mijn sokken. Het is niet anders. Minstens 12 km van huis, dat wordt een lange pijnlijke tocht. Ik step nog geen 200 meter of ik wordt ingehaald door een oude Volkswagen diesel bus. Die had ik niet gehoord, dus snel naar de zijkant. De bus komt naast me rijden. Een man, met zijn vrouw en zoontje zitten in de bus. Raampje aan de rechterkant gaat naar beneden. En de man roept “touwtje?”. Ik hé? Wat zegt hij nou. Ik snap het niet?@#@?? Nog een keer “TOUWTJE!??” Ohhhhh touwtje, trekhaak, fiets, slepen. JHAAA graag!

 De man stopt. Een enorme man minstens 2 meter en 1 meter breed met handen als kolenschoppen. Rolt een spanband uit bevestigt hem aan de trekhaak en zegt “Blokje?”. Ik heuu? Blokje? “Ja om vast te houden.” Ah!, dat is handig. “Waar moet je heen? Ik rijd naar Wanswerd”. Ah dat scheelt al de helft dus graag. Ik scheur mijn schermpje eraf en de man trekt voorzichtig op. Ik heb een smile van oor tot oor. Niet “Goedemiddag meneer, ik zie dat u problemen heeft, kan ik u misschien van dienst zijn, ik zou u bijvoorbeeld kunnen slepen.” Maar gewoon “Touwtje!”

 We passeren Sander net voor Wanswerd en ik gooi mezelf los. Ah zegt de man waar woon je. Ikke “In Burdaard” “Ach dan riid ik wol efkes troch.” Wow super is dit! Snel Sander een banaan toegestopt en daar gaan we weer. Wow wat is dit fantastisch. Ik ben de man heel dankbaar.

 Thuis snel mijn gevulde koeken van de warme bakker gepakt en een reep chocola in dat in zijn handen gedrukt. Wat een hulpvaardigheid. Mijn dag kan niet meer stuk. En de hele dag moet ik glimlachen “Touwtje?”

Winterelfstedentocht 2021

 

Ik vind het altijd een valide test. Lukt het je de Winter Elfsteden te fietsen dan is dat weer een goed ijkpunt. Door de Corona zit ik veel thuis en lange fiets tochten zijn een zeldzaamheid. Voor ik 200km fiets kijk ik de fiets goed na. Blijkt toch een spaak te zijn geknapt in mijn rechter voorwiel. Ah dat is het makkelijke wiel! Geen fietscomputer. Dus wiel uitbouwen en weer terug plaatsen. Meteen 1,5 kilo modder uit de wielkasten gehaald en de banden goed op druk gezet. Als laatste de ketting grondig gereinigd. Vooral het doekje door de kettingbuizen levert een kledder aangekoekte olie op. Dan de derailleur wieltjes en het kettingwiel onder de stoel schoonmaken en klaar.

 
Het wordt koud en de hoezen over mijn schoenen zijn kapot. Dikke sokken moet genoeg zijn toch? Een fles water en wat bananen, de route op de gps en klaar ben je.

 ’s Ochtends ben ik om 6:10 vertrokken. Bah wat is het koud!!!! Het is een prachtige wereld vol met witte bomen van de rijp en witte wegen. Vanaf het eerste moment dat ik wegfiets loopt de fiets niet lekker. Achterband zacht? Voorbanden? Ik weet het niet maar het deugt niet. De thermometer geeft -6. Ik zit echt te zwoegen maar krijg de fiets niet boven de 35 km per uur.

 In Leeuwarden heb ik vorig jaar de verkeerde afslag genomen. Nu gaat het goed, en kan ik het fietspad langs het spoor buiten Leeuwarden wel vinden. De maan staat prachtig in de lucht te blinken maar het is koud! Alles is eigenlijk warm, mijn vingers, mijn hoofd en de wereld buiten de fiets adembenemend. Maar mijn voeten krijg ik niet warm. Met de fiets is niets aan de hand. Maar de banden hebben door de kou gewoon meer weerstand en daarom krijg ik de fiets maar niet in planee.

 In Workum wil het echt niet meer. Kom op, even doorzetten naar Bolsward. In Bolsward stap ik uit de fiets en ik schrik van mijn voeten. Ik sta echt op twee ijsklompen. Niets aan te doen zo koud. De fietsschoenen uitgedaan en ondertussen heen en weer lopen op sokken. Ondertussen bel ik met Dineke. Die schrikt en wil dat ik meteen de kortste weg naar huis neem. Het is duidelijk dat ik me goed heb vergist in de kou. Eigenlijk is het jaren geleden dat ik met zoveel kou heb gefietst. Mijn gele fiets is van binnen en van buiten wit van de rijp. Mijn water is bevroren, dus drinken is heel moeizaam, mijn bananen zijn keihard, en ook mijn brood is bevroren. Gelukkig heb ik hete gember thee mee. Dus dat maar naar binnen geklokt.

 Oké, dit is niet te doen, dan maar de kortste weg. Net als ik zal instappen spreekt een vrouw me aan. Ze vertelt dat haar man een stepper is. Ik mag wel even bij haar komen om op te warmen. Ondertussen blijf ik heen en weer lopen en ijsberen. En verroest mijn voeten en tenen komen na 20 minuten terug, ik krijg weer gevoel. Ik sla het aanbod af. Als je vanuit een warm huis weer in de fiets moet, valt dat ook niet mee. 

Ik bekijk de weg vanaf Bolsward naar huis op de telefoon. Ik zou dan eerst naar Sneek fietsen en dan naar huis. Die weg kan ik tenminste vinden. Mmm kan ik ook wel naar Harlingen fietsen dan Franeker en dan naar huis. Kan ik altijd nog niet naar Dokkum fietsen…

 Ik stap weer in de fiets op weg naar Harlingen. Ondertussen gaat de zon schijnen en het wordt langzaam aan wat warmer/minder koud. Het fietsen gaat, met gevoel in de voeten, ook beter. De stop heeft me goed gedaan. Ik fiets nu probleemloos door. Vlak voor Stiens heb ik een paar racefietsers achter me aan. Ik moet echt krampachtig mijn best doen om ze voor te blijven. Ik blijf ze in de spiegel houden tot aan Dokkum. Ik heb ondertussen mijn geheime wapen, een stukje chocola ingezet, maar ook dat is met deze kou niet weg te krijgen.

 Vlak voor het dorp fietst Dineke me tegemoet. Wat leuk! En yezzz toch nog gehaald. En nu eerst 3 bekers thee, zorgen dat mijn tenen het weer doen en dan een warme douche. Thuiskomen is toch het leukst!

 

 

 

 

Muziek in de Quest met of zonder draad? Airpods Pro van Apple

Als ik fiets zonder kap, luister ik bijna nooit naar muziek. Met de kap op, is het een ander verhaal. Of ik gebruik oordoppen om het geruis van de kap tegen te gaan. Of ik luister met een in-ear koptelefoon naar muziek. Ik heb al jaren in-ear dopjes van Sennheiser. Klinkt goed, maar ik vergeet altijd dat ik vastzit aan de draad.

 Ik leg mijn telefoon naast de stoel in de Quest. Stap je uit, BAMMM ruk aan de draad! “Oh ja is ook zo, ik heb doppen in….”  Of dan klim je uit de fiets, rukt de dopjes uit, en rent naar de kant voor een sanitaire stop. Snel, snel want de tijd loopt. Terug in de fiets. Spring ik boven op de dopjes die klaarliggen op de stoel. Of je legt ze aan de zijkant in de tas en kun je ze niet meer vinden. Of je vind ze maar de draad zit in de knoop. Of je neemt de telefoon mee. Maar dat ding is best zwaar en vaak heb ik geen zakken om hem in te doen. Dan stop je hem in de broek en valt de telefoon na twee stappen op de grond na ook weer een harde ruk aan de draad van je koptelefoon.

 Ik heb ooit de eerste versie van de Apple draadloze doppen aangeschaft in de hoop dat ze ook in de fiets te gebruiken waren. Maar in de praktijk gebruik ik ze alleen om thuis te telefoneren. Ze zitten niet strak genoeg om het windgeruis te overstemmen.

 Ik zat al een tijdje op de Airpods Pro met ruisonderdrukking te azen maar ze zijn ZOOOO duur. Door al dat getrek aan de draad is het linker kanaal van de Sennheiser uitgevallen en dat geeft perspectief. En het is vakantie, je moet jezelf verwennen, en meer excuses om het aannemelijk te maken. Ik stap over mijn bezwaren heen en heb ze “gewoon” gekocht. Vandaag de eerste test rit gemaakt met de nieuwe doppen en de kap.

 Wow, wat een rust en wat een geweldig geluid. De fiets hoor ik nog heeeel zacht als de ruisonderdrukking aan staat. Het volume van de muziek kan omlaag en de klassieke muziek van Vivaldi,(Opus 2 Viool Sontates), komt heerlijk tot zijn recht. Dankzij de doppen haal ik een record gemiddelde van 41,4 gemiddeld. (Ik moet ze ten slotte ook verkopen aan mijn vrouw om de hoge prijs te rechtvaardigen.) Het lag echt niet aan het weer, en de uitgeruste benen na drie dagen in de kano, wel nee, het is de muziek!

 Ik ben heel blij met de dopjes, ik heb nog nooit zo lekker "stil" in de fiets gezeten. Als ik in een plaats aankom en ik wil het verkeer horen, schakel je via een druksensor in rechter dopje naar de “transparant” modus. Je hoort dan alles om je heen. Ben je weer op de kale vlakke rustige weg, dan schakel ik terug naar de “Ruisonderdrukking” mode. De druksensor van het linker steeltje gebruik ik om Siri aan te roepen.

En thuis sprong ik zo uit de fiets geen draad, geen gedoe, nee man, niets hield me tegen. Heerlijk!!  En mijn vrouw? Die is ook blij, want die heeft de “oude” nu in gebruik als ze telefoneert.

De Apple Watch in de Velomobiel

Ik fiets nu 10 jaar in een Velomobiel. Toen ik de fiets net had hield ik elke rit bij in een Excel sheet. In mijn tas zat een eenvoudige telefoon en een compact camera voor foto’s onderweg. En een Garmin handheld gps om de track vast te leggen. Maar de veranderingen gaan snel. De telefoon is ondertussen ook een volwaardige camera geworden, de compact camera ligt al jaren thuis in een hoekje. Met dit horloge is het niet nodig om de gps tracks uit te lezen op de pc. Navigeren in de fiets blijft wel handig met de aparte handheld gps. Maar ook dat gaat prima met alleen het horloge als je de route van te voren hebt uitgezocht en geladen.

Je krijgt een mooie virtuele omkering. Fietste ik vroeger voor “mezelf”. Nu TELT het pas als ik in Strava de kilometer bij kan tellen ;-). Maar dan moet je het horloge wel goed aanzetten. Als je een boodschap doet dan kan je de rit pauzeren maar daarna moet je de rit wel weer aanzetten. Dat is al een aantal keren mis gegaan. En dan heb ik voor NIETS gefietst ;-).

Vorig jaar had ik een Garmin horloge. Een grote klok om de pols en heel gunstig batterijgebruik tijdens de activiteit maar ik wilde graag een AppleWatch. Dit past bij mijn telefoon en iPad. Dus Garmin horloge verkocht en nu heb ik een Apple Watch versie 4 groot model.

De eerste uitdaging was om een goede app te vinden. Dat is WorkOutdoors geworden. Je kunt kaarten van de te fietsen rit op je horloge laden. Een route uploaden naar je watch die je wilt fietsen. Als je vertrekt moet je wel in de app de activiteit kiezen en aan zetten. Ben je klaar dan kun je alle statistieken uitlezen die zijn bijgehouden. Een greep:

-        Een kaart met de track,

-        Gemiddelde snelheid en totale rit

-        Je hartslag

-        Calorie verbruik,

-        Hoogte verschil

-        Rondetijden is ook erg leuk. Ik heb de Laps ingesteld op 5km. Met 1km krijg je wel erg veel rondetijden.

Watch face met je bewegingsringen, agenda afspraak.

De kaart op je horloge

Het overzicht op je telefoon van al je ritten

Een detail van de rit

Als ik een dag in de kano weg ben. Dan moet ik de batterij onderweg een keer opladen. Maar pauzes in de kano zijn toch vrij lang omdat je in de kano zit. En de batterij is vrij snel weer 80% geladen. De tracks van Workoutdoors kun je delen in Strava en in de gezondheidsapp van de iPhone. In de fiets kom ik meestal wel uit met de batterij en de rit. Ga ik een dag weg dan laad ik de batterij onderweg een keer op.

Het leuke van het horloge is dat ik mijn losse Pin kaart van de bank bijna niet meer gebruik. Twee keer op de zijknop van je horloge klikken bij de betaalautomaat en blieb je hebt betaald. Het horloge is beveiligd met een code zodra je hem af doet moet je hem ontgrendelen. Ook klantkaarten zoals de Bonus kaart van Albert Heijn staan er op dus die blijven ook thuis. De agenda om je pols is ook heerlijk. Hij trilt bij een afspraak. En ik heb de agenda afspraken in beeld op de wijzerplaat.

De slaapapp is ook heel leuk. Ik gebruik de app “Autosleep” hiervoor. ’s Ochtends zie je of je diep hebt geslapen, wat de kwaliteit is en of je lang genoeg hebt geslapen. Hoe laat je op bed ging en hoe laat je wakker wordt. Je ziet ’s ochtends meteen of je weer hersteld bent en ready voor een zware training. De slaapapp houdt ook bij hoe lawaaiig de omgeving is waar je slaapt. En hoe je hartslagverloop in de nacht was.

Sinds vorig jaar mag je niet meer met een telefoon in de hand fietsen. Word je gebeld dan kun je het gesprek met je horloge aannemen.

In een vreemde stad fietsen naar een onbekend adres kan ook. Je zoekt dan op de iPhone in Apple kaarten het adres. Je stopt de telefoon in de tas en je Watch om je pols laat dan weten wanneer je moet afslaan. Er is een verschillend tril signalen voor links en rechts dus je hoeft niet eens te kijken.

Wil je een foto maken dan kun je het horloge ook als afstandsbediening gebruiken. Je zet je telefoon ergens neer. Je ziet op je horloge wat je in beeld hebt. En je kunt via de timer een foto maken.

Kom ik thuis dan maak ik de deur los met de Nuki app. De Nuki is een motor op je cilinder van de deur die je kunt bedienen via Bluetooth. Je kunt bij dit slot ook regelen wanneer je in de ingestelde zone bevindt of verlaat je slot dan automatisch wordt geopend of gesloten maar dat heb ik niet ingesteld.

Verschillen: De Garmin was beter in het batterijgebruik maar heeft geen koppeling naar gezondheid zoals de iPhone dat doet. De Garmin sloeg het weer (heel basic) bij een rit op dat doet deze App helaas niet. De Watch is veel kleiner dan de grote klok van Garmin maar dat is smaak. De Apple Watch heeft een kleurenbeeldscherm en ziet er gewoon cool uit.

Dit zijn mijn meest gebruikte functies. Als iemand nog een leuke toepassing weet, ik hoor het graag! Heb je een Watch nodig? Natuurlijk niet maar leuk is het wel!

Oliebollen, poedersuiker en een gezonde leefstijl

Het jaar zit er bijna op. Vandaag tijd om oliebollen te bakken. Gisteren nog een rondje van 50 km? Plus gefietst. Verdorie twee uur aan het fietsen geweest en na de pauze, boodschappen doen, heeft mijn iWatch niets meer vastgelegd. Ik kwam helemaal teleurgesteld thuis. Voor niets een rondje. Leeuwarden, Ferwerd, Holwerd Dokkum gefietst. Maar ja het was wel een prachtige zonnige rit.

Nu aan het oliebollen bakken. Het hele jaar vermijd ik zoet eten. Maar oliebollen bakken is zo’n leuke traditie. Radio 4 op hard, en bakken maar. De eerste zijn klaar en ik pak de bus poedersuiker van vorig jaar uit de kast en lees het etiket.

“Suiker en suikerproducten passen in een gezonden gevarieerde voeding en actieve leefstijl.”

Werkelijk het staat er op! Ohhh van de Suikerstichting!! Kan niet verkeerd zijn. Zo kan ik het ook:

“Benzine is trouwens een natuurlijk product. Wordt gewonnen van ruwe aardolie in prachtige natuurgebieden. Met zorg verwerkt in de petroleumfabriek, waarna het met veel aandacht wordt getransporteerd door onze zorgvuldig geselecteerde schepen. Oh ja. Benzine past bij een gezonde levensstijl. Je moet veel bewegen tenslotte.”

Prettige jaarwisseling enne tot volgend jaar: “Veel gelukkige en fijne kilometers in onze trapauto!”