Veendam

Zaterdag zitten Dineke en ik gezellig samen achter de computer. Ik ben bezig om opnames van ons optreden van gisteravond te bewerken zodat ik er een cd van kan maken. Ondertussen zit ik wat te surfen en kom het blog van de Wijnandt de Vries tegen. Hij biedt een daglicht lamp aan. Als Dineke dat hoort heeft ze wel interesse. Misschien is Wijnandt vandaag thuis? Snel type ik een mailtje. Meteen krijg ik antwoord. De lamp is er nog en vanmiddag is hij thuis.

Op naar Google Maps hoe ver is dat Veendam. Het blijkt 90 kilometer te zijn. Mmm, dat is te doen. Snel pak ik mijn fiets vol met de resterende bananen, een broodtrommel en 1,5 liter sportdrinken. De rest van de tijd ben ik bezig om de route te plannen. De kortste route is over Groningen en Hoogezand alleen wil ik Groningen op zaterdag vermijden. Ik plan de route voor de GPS onderlangs via Leek, Peize, Zuidlaren en dan naarVeendam.

Om half twaalf vertrek ik. Het is bitter koud en er waait een harde wind en ik heb hem tegen. Bovendien is natte sneeuw voorspeld. Nou ja, wat ze beloven komt ook wel eens niet uit…. Tot Gaarkeuken heb ik een snelle rit. Bij Gaarkeuken neem ik even een kleine pauze want vanaf nu moet ik op de GPS gaan rijden. Het lampje doe ik om mijn nek en de GPS gaat aan.

Vanaf Leek zit ik echt te prutsen met de weg maar het lukt. Een aantal keren vergis ik me. Maar wat ik van Lelystad heb geleerd is dat je meteen moet keren als je van de geplande route raakt. Door de nieuwe Perfect Moiree 47 voorbanden ben ik nog minder wendbaar als anders maar door slim wegverhogingen te gebruiken weet ik steeds vlot te keren.

Het laatste stuk van Zuidlaren naar Veendam vind ik loodzwaar. Je denkt “ha leuk Drenthe, bomen en gezellige plaatsjes”. Maar in plaats van bomen is het een grote open vlakte waar de wind “gezellig” en ijskoud blaast. En de “gezellige wegen” blijken karresporen te zijn waar klinkers in liggen. Maar goed ik kom toch nog na drie uur en twintig minuten aan.

Wijnandt ontvangt me hartelijk. Mijn Quest mag in de warme garage even uitrusten. Nadat ik droge kleren heb aangetrokken wordt ik in de keuken voor de radiator geplant. En word ik volgestopt met soep, brood en thee en water. Wijnandt weet wat een fietser nodig heeft! Na vijf minuten voel ik die dingen onder aan mijn benen weer. Oh, dat zijn mijn voeten….. Maar na twintig minuten wil ik wel weer weg, want de weg terug is nog lang. Wijnandt helpt om de lamp in de fiets te krijgen. Het is een lamp van 65cm x 45cm x 10 cm maar het grote ding past keurig in de staart. Daarna bewonder ik zijn prachtige drie wieler roeier. Voor Wijnandt is roeien de ultieme workout. Wat een prachtige machine.

Ondanks dat ik binnen lekker warm ben geworden, valt de kou buiten nu flink tegen. Ik loop wat te kleumen en te bibberen terwijl ik de spullen in de Quest pak en laat onhandig mijn GPS vallen. Het slechte nieuws hij doet het niet meer. Het goede nieuws kan ik eindelijk op zoek naar een nieuwe…..

Na het uitzwaaien van Wijnandt ga ik voorspoedig van start en draai weer lekker warm. Nu heb ik wind mee. De gigantische vlakte van daarnet blijkt, met de wind in de rug, een heel plezierig snelle route…. meteen loopt de snelheid flink op. Maar een aantal kilometer na Veendam mis ik al een afslag. Voorlopig is geen GPS knap waardeloos. Het blijkt dat ik meer op de GPS heb lopen loeren dan naar de weg heb gekeken. Ik heb geen flauw idee meer waar ik langs ben gefietst. Als backup heb ik alle kaarten uitgeprint maar met het dekje over is het niet makkelijk om de kaart te raadplegen.

Na een aantal bordjes “Groningen” geef ik mijn verzet op. De terugweg dan maar via Hoogezand en Groningen, daarna weet ik de weg wel weer. Groningen is inderdaad erg druk op zaterdag. Maar als je niet wilt opschieten en achter de andere fietsen aanhobbelt kom je er wel. Heel lang staat Zuidhorn op de bordjes en hoop ik handig door de stad te komen. Maar als ik door de Herenstraat fiets ben ik van de route af.  Op een of andere manier kan ik de weg naar Zuidhorn nooit vinden. Ik loop vast omdat er geen brug is bij Paddepoel. Uiteindelijk kom ik eruit via een nieuwbouwwijk.... Nou ja, weer een paar kilometer extra gefietst.

Vanaf Noordhoorn ga ik het Hoendiep weer volgen. De wind heb ik mee en ik kan de snelheid goed vasthouden. Voorbij Gaarkeuken krijg ik een dip. Wat is er aan de hand? Ik heb geen honger ik heb goed gedronken. Het blijkt toch honger te zijn. Een pak muesli koeken en een boterham en twee bananen doen hun werk. Daarna willen de benen weer. Om kwart voor zeven ben ik thuis. Als ik thuis kom kan ik douchen en meteen aanschuiven voor het warme eten. Vandaag 185 kilometer gefietst zonder lekke banden. De Perfect Moiree 47 voorbanden zijn in de winter een blijvertje!! En de natte sneeuw? Die komt pas ’s nachts….