Op de terugweg van Veendam begeeft het knipperlicht het onderweg. Ik wil richting aan geven maar het palletje van de schakelaar lijkt lam. Thuis maar even kijken. Ondertussen knipperen de lichten vrolijk links en rechts. De auto’s die me in willen halen snappen er niets van en blijven voorzichtig op afstand. Na wat worstelen weet ik toch de neutraal stand te vinden. Daar moet ik maar niet meer aankomen. Thuis blijkt het huisje van de schakelaar los te zijn gekomen.
Vandaag naar de elektriciteitswinkel. Deze heeft schakelaars in maten maar de degelijke versie gaat niet passen. Toch maar weer een zelfde soort. We mogen het kleurtje voor het pookje uitkiezen. Tegelijk roept Dineke "zwart" en roep ik "geel". De vriendelijke meneer achter de balie zegt dat we er geen ruzie om mogen maken. We moeten het thuis maar uitvechten. Daarom krijgen we beide kleurtjes mee.... en ook nog voor niets.....
Met Sander even geprutst en het vervangen valt eigenlijk heel erg mee. Volgens Sander moet het pookje rood zijn. Maar misschien raak ik dan in de war met de toeter? Nu heb ik een rode schakelaar met een geel pookje. Yeahhhh. Jammer dat je dat nooit ziet….
Dag Marcel,
BeantwoordenVerwijderenben zelf een keer met mijn broek achter die schakelaar blijven hangen. Bij aankomst bleek dat ik de schakelaar weer in elkaar kon zetten zonder schade. Heb er nu een stuk tape omheen gedaan zodat je niet meer achter de gesoldeerde aansluitingen kunt blijven hangen. Tijdens de Oliebollentocht nog met Theo van Andel over gehad. Ze gaan waarschijnlijk andere schakelaartjes toepassen omdat het uit elkaar vallen vaker gebeurd.
Groetnis, Martin -Roadrunnerquest- de Haan
Hoi Martin,
BeantwoordenVerwijderenDe schakelaar inpakken in tape is een goede tip. Ga ik vanavond meteen regelen!
Groetnis, Marcel