zondag 2 augustus 2009

Doppen


Met de eerste testrit viel het windgeruis me op. De ligfietslijst geraadpleegd en een aantal raden aan om met ear-in oordoppen te fietsten. Dan heb je muziek en meteen demping van het geruis. Voor de dopjes gebruik ik de Sennheiser CX 300. Ze worden geleverd met drie maten dopjes en sluiten mijn oren perfect af voor windgeruis.
De eerste paar keer voel ik me een patiënt als ik in de fiets stap. De volgorde is. Gps voor het bijhouden van de tracklog in waterdicht zakje omhangen. Hoofddoek op. De helm op en natuurlijk de bril. Dan nog de doppen en in de fiets plug ik dan mijn ipod, die ik in de tas naast me heb liggen, in en dan moet ik de slang van de drinkzak nog goed leggen en dan….. rijden maar.


Door dat snoertje lig je eigenlijk aan het infuus. Moet je snel uit de fiets dan wil dat niet.
Kortom ik wil een mp3 speler die klein is en die ik bij me kan houden. Dineke fietst met de ipod shuffle en is er helemaal laaiend over. De nieuwe shuffle is veel te specifiek met zijn koptelefoon dus op zoek naar een oud model. Met twee klikken op marktplaats en een telefoontje is het geregeld. En nu het goede nieuws: Ik moet hem ophalen uit Groningen.
Voor een vakantiedag sta ik vroeg op en fiets ik tien voor negen naar Groningen. Ik merk nu al dat het fietsen een stuk beter gaat. Toch raak ik behoorlijk gefrustreerd. Ik wil voorzichtig zijn maar wordt ondertussen van de linker kant naar de rechtkant gestuurd om het fietspad te volgen. De auto’s mogen op prachtig asfalt en ik mag over rammelende stoeptegels. En volg je de fietsborden dan kom je op prachtige landelijke paden terecht waar ik niet wil fietsen. Ik weet dat ik niet verplicht op het fietspad hoef maar ik ben nog wat te voorzichtig.
Autoverkeer moet stromen. Alle autowegen zijn recht maar voor de fiets geldt dat dus niet. Als je de autoweg op moet bij het einde van een fietspad, dan is er altijd/vaak een bocht van 90 graden naar links en dan weer een draai van 90 graden naar rechts. Of sterker nog, het fietspad buigt naar recht af op de afslag. Voor scholieren is dat waarschijnlijk een beveiliging om niet door te schieten, in een Quest vind ik het een ramp. Dit betekent dat:
  • en de vaart eruit is
  • en dat je een bocht moet maken die ik nog niet zo goed kan…. Grrr
Daarbij heeft elke weg die het fietspad kruist ook nog eens voorrang.
Genieten wordt het langs de Stroobosser vaart. Of ik er mag fietsen is niet helmaal duidelijk, wel duidelijk is dat ik vlieg. Tegen de 50 km per uur kilometers langs strak asfalt. Nooit gedacht dat zo’n saaie weg zo leuk zou zijn!
Om bij het adres te komen voor de ipod fiets ik over de Grote Markt in Groningen. Dat is Questen voor gevorderden…. Maar eigenlijk slaagt het wonderwel!!! Valt best wel mee. De ipod opgehaald en nadat mijn fiets is bewonderd fiets ik weer door. Terug gaat het via Winsum en Lauwersoog en Dokkum.

Met Dineke heb ik in Dokkum afgesproken en na een ijsje en een kop koffie fiets ik naar huis. Heerlijke fietstocht van 130 km.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten