zaterdag 1 augustus 2009

Nieuwe Quest 342 en postduif principe.




Woensdagnacht zijn we teruggekomen van vakantie uit de Spaanse Pyreneeën dus zijn we donderdag de hele dag druk bezig met de vakantiebrut schoonmaken en opruimen. Ik kijk niet op de velomobiel.nl order lijst, ik kijk niet op de orderlijst, ik kijk niet op de orderlijst…. Immers de nieuwe fiets is pas half augustus klaar. Om 15:00 toch even stiekem bij mijn zoon op de computer kijken. Dat telt immers niet….

Auwaaa, hij is morgen klaar…. Help. Misschien ben ik te voorbarig? Toch eerst maar even de mail checken en mijn eigen computer toch maar aangezet. De nota van velomobiel zit keurig in de mailbox, dit kan niet missen! Hup geld overboeken… Hebben we daar geen last meer van, en velomobiel.nl bellen. De nieuwe fiets kan ik morgen om 13:00 uur halen…. Wow… nu al.

Dineke mijn vrouw brengt me weg volgens het postduif principe. Ik wordt afgezet in Dronten en mag zelf naar huis fietsen. Maar natuurlijk niet voordat de fiets uitgebreid bewonderd bevoelt en afgesteld is. Bijna twee jaar alle weblogs gelezen en daar staat in levende lijve Marcel Beekmans met zijn Quest. Helaas heb ik niet veel tijd voor hem omdat ik graag wil zien wat Jan van Wijnen doet.

Jan helpt me vlot in mijn nieuwe karretje en gaat voortvarend aan het werk. Hup ketting stukje terug. Voetgaten een beetje groter en proberen maar. De TerraCycle 15 tands wiel is een beetje te groot om de stoel in de laagste stand te zetten. Dus de stoel wordt ook een gaatje omhoog gebracht. Om 14:30 zit ik “custom made” in mijn nieuwe fiets.


Mijn eerste doel is om de fiets veilig thuis te krijgen. Ik weet van de proefrit dat ik erg moest wennen aan het stuur. Als er een auto langs kwam zette ik hem de eerste keer maar even stil dan konden er geen rare dingen gebeuren. En ook door Kees van Malssen ben ik goed gewaarschuwd.
Zijn citaat:


  • “Bedenk: de eerste 500 km zijn zeer "gevaarlijk". De eerste 5000 km zijn ook nog best riskant en ook daarna blijft het de moeite waard om op te letten. Goed bij de les blijven en vooral jezelf de kans geven de fiets volledig te leren kennen is cruciaal.”


De fietstocht loopt via Emmeloord, Lemmer Sneek naar Leeuwarden en einddoel Burdaard. De start is vliegend. Van de Ketelbrug dender ik met een rotgang naar beneden. De km teller loopt meteen naar de 65km per uur. Oeps kalm aan Prins…. Het fietsen buiten de dorpjes gaat geweldig maar de weg vinden via de bordjes valt tegen. Bij elk bord is de gang eruit en een aantal keer ben ik te laat en moet ik keren. Dat kost veel energie en tijd.

Om 18:00 uur bel ik maar even naar huis. De muntjes zijn op en de benen willen niet meer. Mijn broer staat op de camping de Potten in Sneek en daar moet ik maar even langs. Ik bel en hij roept: " Komt goed uit we hebben heel veel eten over…." Kijk dat is nou echte familie… Ik laat het me geen twee keer zeggen en race naar de camping. Op de camping is het feest, zijn dochters van 6 en 4 jaar moeten natuurlijk in de fiets. En terwijl zij sturen ren ik met hun over de camping…. Enne ik was toch moe….?

Na de koffie maar weer in de fiets gestapt en naar huis gefietst. Voor Goutum krijg ik een geweldige inzinking terwijl mijn benen nog wel goed voelen. Ik kom niet meer voorruit. Is dit mijn eerste lekke band…? Hup uit de fiets en de banden gecheckt. Alle banden zijn hard dus dat kan het niet zijn. Toch maar weer in de fiets en verder gezwoegd. De Drachtster brug in Leeuwarden kom ik niet boven de 20 km per uur. Heuvel op fietsen is dus nog zwaarder dan ik dacht…. Aan het eind van de brug moet ik hard remmen voor het stoplicht. Opeens is het leed geleden en vlieg ik weer weg. Wow, de remmen dus…. Zijn blijkbaar vastgeslagen… Nou ja morgen maar even naar kijken.

Om 21:00 kom ik veilig thuis. Eerste doel is gehaald, zonder brokken thuiskomen… En wat is ie mooi.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten