Kettingwielhouder

 Donderdag sta ik netjes te wachten voor het stoplicht. Ketting geschakeld op het grote blad achter zodat je snel kunt optrekken. Bij het groene licht wil ik weg snellen. Maar ik hoor een grote klap. Ik weet nog naar de overkant van de weg te komen en kijk in de fiets.

 De flexibele kettingwielhouder is dwars door de body heen getrokken en ligt op de vloer van de kettinggoot. Oeps wat nu? Het kettingwiel er opnieuw inzetten is geen optie, de body is immers gescheurd. Ik heb geen schoenen mee en op race fietsschoenen lopen is niet echt prettig en thuis is iedereen weg… Toch de sokken maar uit en op blote voeten zes kilometer gaan lopen naar het werk.

 Ik heb in ieder geval de tijd om na te denken over een oplossing. Volgens mij moet een metalen strip aan de buitenkant van de body werken. Als ik bijna bij het werk ben kom ik Annemarie Groen van Liever ligfietsen tegen. Ze heeft een roestvrij stalen slangenklem op voorraad en dan kan ik misschien weer fietsen.

 Tussen de middag maar even naar haar toe. We knijpen de strip plat in de bankschroef en Annemarie boort een mooi gat in de strip. Dan kan het kettingwieltje weer gemonteerd worden. Ik kom donderdag weer mooi thuis en ik denk dat het leed geleden is.

 Ondertussen toch ook maar even met Ymte gemaild  en die is niet gerust over mijn oplossing. Ik ben de eerste die het kettingwieltje door de body heen trekt dus dat heb ik weer knap gedaan. In het weekend vertrouw ik het niet en zondag besluit ik om maandag naar Velomobiel te fietsen.

 De fietstocht gaat lekker tot Sneek. Door mijn F-lite banden haal ik een QuestPestBocht niet (Prachtig woord heb ik net geleerd) en kom in de berm terecht. Voorzichtig trap ik de fiets eruit maar opnieuw een harde knal. Het kettingwieltje ligt er opnieuw uit. Gelukkig houdt de strip, maar het wieltje is aan de flexibele kant losgeschoten. Shit deze oplossing is dus niet afdoende….  Opnieuw is er niemand thuis dus toch maar door fietsen. Gelukkig heeft de strip wel gehouden en kan ik het wieltje nu wel terug zetten. De hele weg fiets ik met een knoop in de buik naar Dronten maar gelukkig haal ik het.

Jos, Jan en Theo zijn unaniem, de fiets moet een nachtje blijven. Dan kan de beschadigde polyester eruit gebikt worden. Daarna kan het gat gevuld worden met polyester. Volgens Jan moet het grondig gebeuren op deze plek staat honderden kilo’s druk. Helemaal als je met een bepakte fiets de berg op gaat. Opnieuw heb ik niet op een wandeling gerekend. Gelukkig heb ik nu wel mijn Five finger schoenen mee maar ze zijn hagel nieuw.

Ik weet het busstation te halen met een dikke blaar op de hak. Ik ben dus duidelijk (nog?) niet een Keniaan. Daar kan ik de bus nemen naar Zwolle en dan de trein naar Leeuwarden en dan de fiets naar huis. De terugreis met het openbaar vervoer is maar een half uur korter als de fietstocht…..

Woensdag wil mijn vader me van Heerenveen naar Dronten brengen. Dus dat scheelt zo’n twee en half uur extra reistijd. Het is leuk om mijn Pa even bij Velomobiel rond te leiden. De fiets staat al klaar en is weer afgemonteerd met de oude orignele kettingwielhouder van Velomobiel. Jammer want het lukt me niet in mijn eentje om het wieltje weer te monteren als het los moet….. Misschien is het goede oplossing om de klem aan beide kanten te maken? Je moet dan wel twee schroeven los draaien aan als je het wieltje wilt vervangen, maar het geheel vormt dan weer een "hele" driehoek.

De terugweg in de Quest verloopt waanzinnig hard door de harde zuidwesten wind mee. Bijna gaat het mis bij het oversteken van een weg bij Urk. Door de rechts links constructie krijg ik harde zijwind op de fiets en schuift hij rechtdoor in plaats van te reageren op mijn stuurbeweging. Op het laatste moment krijg ik grip en weet ik een botsing met de vluchtheuvel af te wenden…..Oef, anders kon ik zo weer terug….

 De terugreis leg ik af in drie uur en twintig minuten. Met een gemiddelde van 37,3 tot aan Leeuwarden en tot aan huis met 36,5. Met een maximum snelheid van 76 kilometer per uur de Ketelbrug af is ook een nieuw record. Om acht uur 's avonds ben ik weer thuis. De fiets loopt weer als een trein …. enne Pa bedankt!!