Onderhoud en kleine klusjes

Het achterwiel tikt de laatste dagen harder in de vrijloop. Na alle regen is er misschien water in het freewheel gekomen? Ik besluit om de het achterwiel er uit te halen. Dit is de derde keer dat ik het achterwiel er uit haal. De handleiding volgen van Velomobiel en het achterwiel met de as ligt er met de speciale trekker zo uit. Het freewheel zet ik even lekker in de Shimano kettingolie en ik dicht de openingen af met een dun laagje vet. De as staat droog dus die krijgt ook een dun laagje vet. Als het wiel er weer in zit is het wiel opnieuw geluidloos.

Deze week heb ik 450 kilometer gefietst. Een tochtje naar Heerenveen. Elke dag via Holwerd en Dokkum naar huis (is 70 kilometer) en gistermiddag even naar de Afsluitdijk gefietst. De laatste 10 kilometer brak mijn linker armsteun los van de fiets. Meteen mis ik de steuntjes en moet ik mijn arm verhouden. De fiets begint meteen te zwabberen. Het laatste stuk stuur ik maar met één arm.

De armsteuntjes zijn nog de eerste steuntjes die ik heb gemaakt. De steuntjes zijn gemaakt van een dikke slaapmat. Je buigt ze in een hoek van 90 graden en je plakt er klittenband op. Doordat ze steeds nat worden van het zweet gaat uiteindelijk de lijmlaag eraan. Ik heb daarom het klittenband vast genaaid aan de mat. Helaas gaan de elleboog kussentjes nu scheuren waar de naald het matje heeft doorboord. Kan dat niet beter?

Gelukkig is Dineke handig met naald en draad. Ze tornt de stof los van twee oude rugzak banden en gebruikt dat om het klittenband aan vast te naaien. In het zakje komt weer een stukje nieuwe slaapmat en ze naait ze dicht. Hoppa nu heb ik twee mooie armsteunen. Ze moeten nog wel even “inhangen” maar binnenkort zal de hoek er wel weer inkomen.

De twee extra klittenbandjes aan mijn schuimkap hangen precies voor mijn voeten. Elke keer als ik rondtrap tik ik de bandjes aan. Met twee uitgebogen haarspeldjes zet ik de bandjes vast maar dat kan ook wel beter. Twee contra klittenbandjes aan de binnenkant en ze hangen niet meer voor de voeten.

De reserve accu heb ik nu altijd los in de tas. Als de accu leeg is loop je altijd om de accu te zoeken. De hele zomer kon ik trouwens toe met twee keer de accu opladen. Maandag in Heerenveen is hij leeg. Het toetertje klinkt heel zielig dus tijd om te wisselen. Je vindt van alles in de tas maar de accu niet. Ik bevestig de reserve accu aan de rechter wiel kast. Dat was ik ook al heel lang van plan maar ik vergeet steeds het klittenbandje te bevestigen.

Ten slotte schilder ik het steuntje wat ik voor de GPS gemaakt heb zwart. Nu valt hij mooi weg tegen de wielkast. Als ik de fiets omdraai zit hij onder de modder. Ze hebben maandag langs het fietspad gemaaid in de stromende regen. Het gras is niet alleen gemaaid, het fietspad ik ook verandert in een modderpoel. Een emmertje water tegen de onderkant doet wonderen en ik ben weer klaar voor de volgende fietsweek.