Deze week was het weer raak. Drie lekke banden in 12 uur tijd en 10 kilometer fietsen. Op de terugweg begon het lekken festival met linksvoor. De hele weg heb ik al het idee dat ik pap in de benen heb maar het is dus gewoon een lekke band. De band thuis geplakt en oude buitenband weer teruggezet om het linker voorwiel. De volgende ochtend staat dezelfde band weer leeg. Een klapband aan de binnenkant bij het velglint. Nieuwe band erom en fietsen maar. Ik ben net voorbij de plek waar ik gisteren de linkerband heb vervangen en nu is rechtsvoor aan de beurt. Hierop mijn tweede reserve binnen en buitenband erom gelegd. Bij nog een lek moet ik de band gaan plakken dus eerst op het werk maar de reserve set geplakt.
Gisteren een nieuwe binnenband gekocht en de oude buiten banden maar weer om de wielen gelegd. Ze zien er niet zo best meer uit maar misschien lukt het om er nog een week of twee mee te fietsen. Als ik de rechterband oppomp zie ik een slag in het wiel.
Een slag in het wiel? Hoe kan dat, is er een spaak gebroken dan? Inderdaad er is een spaak kapot.
Quemo heeft er een hobby van gemaakt om spaken te wisselen maar dit is mijn eerste kapotte spaak. In paniek wil ik meteen naar Leeuwarden met de auto om het wiel te repareren. Dineke vraagt? “Heb je geen extra spaken gekocht toen je de fiets ophaalde?” Oeps, dat is ook zo. Alles aan de fiets doe ik zelf maar van de spaken blijf ik af. Maar als ik het laat doen dan ben ik het wiel misschien een aantal dagen kwijt. Dus toch de stoute schoenen maar aangetrokken.
De eerste spaak die ik er probeer in de duwen, duw ik meteen in een hoek. Dus reserve spaak één kan meteen de container in. Reserve spaak twee krijg ik er met veel geworstel op de goede manier tussen gevlochten. Daarna draai ik de spaak op spanning. Het is net het stemmen van de viool. Je draait gewoon door totdat de spaak dezelfde toonhoogte heeft als de andere spaken. En wonder boven wonder het wiel is weer recht.
Ach, als het wiel er toch uit is kan ik de remmen ook wel even schoonmaken. Dus de remhevels schoongemaakt en in het vet gezet. De remblokken meteen een beetje opgeruwd met een veil. Als laatste voorzie ik de schokdempers van tien druppen olie.
Daarna ben ik tijden aan het prutsen om het rubberen dopje van de remkabel weer tussen de fiets te krijgen. Het dopje spuit ik lekker in met teflon spray maar hoe ik ook duw met een schroevendraaier het dopje wil er niet tussen. Uiteindelijk probeer ik met vissersdraad het dopje van binnenuit weer naar boven te trekken. Sander trekt aan het dopje en ik duw. Helaas trek ik het dopje kapot, jammer maar het is niet anders…..
Nu is mijn bescheiden ervaring (vooral bij achterwielen), dat een beetje bocht in je spaak niet echt heel verschrikkelijk erg is. Bij het aantrekken trek je de bocht er wel uit. Als je dan nog scheurtjes ziet is het beter te vervangen.
BeantwoordenVerwijderenMaar wellicht ben ik een te grote kneert. ;)