Schaatsen op het Dokkumer EE

Vanochtend om half negen vertrokken achter huis. Sander wil naar Leeuwarden schaatsen en Dineke wil liever niet dat hij alleen gaat. Ach, ik offer wel een paar Quest kilometers op om mee te schaatsen…

We hebben bedacht om met het eerste licht te vertrekken dan zien we in ieder geval de wakken. Beide hebben we twee ijspriemen in de hand en een rugzak met droge kleren. De kleren zitten in een waterdichte tas zodat ze niet nat worden als we verder mogen zwemmen...

Door de rijp is Friesland veranderd in de witte sprookjes wereld van een kerstkaart. De rijp hangt heel dik aan de bomen. Rustig schaatsen we naar Leeuwarden. Het ijs klinkt als muziek onder onze schaatsen. Er zijn een paar spannende stukjes maar nergens hoeven we eraf. Tergracht, Bartlehiem, Tichelwurk en Wyns het ijs is overal dik genoeg. Bij Tichelwurk halen we een eenzame hardloper in. "Wat krijgen we nou?" roept hij. "Dit ben ik niet gewend."

Beroemde bruggetje van Bartlehiem

Leeuwarder bos

Vlak voor Snakkeburen, het begin van Leeuwarden, begint het ijs harder te kraken. We stoppen, en trekken onze schoenen aan en lopen het laatste stuk. Als we over het jaagpad lopen komen we een hondenbezitter tegen. "Zijn jullie komen schaatsen?" "Ja" roepen we tegelijk "Ahme nooit niet.." zegt de man. Sander zegt "We komen uit Burdaard.". "Jongens ik ben trots op jullie!!". Helemaal blij lopen we verder.

Missie geslaagd. Voor het eerst in jaren konden we weer naar Leeuwarden komen op de schaats!!