Alternatieve Elfstedentocht voor Velomobielen

Wij pikken het niet! Velomobielen onveilig? En al die “gemene” racefietsers dan, die in onverantwoorde grote groepen over de wegen wolken? Die voordringen bij stempelposten en die niet vooruit te branden zijn. Velomobielen zijn volwaardige fietsen! Weet je wat we houden; “Een alternatieve Elfstedentocht” en dan roepen we de pers erbij. En dan fietsen we met z’n allen luid toeterend spandoeken voerend door Friesland. En met een publieksvriendelijke actie laten we zien dat we helemaal niet laag zijn.  En, en…

Nou goed, 21 september staat genoteerd in de agenda. Het evenement staat op de ligfiets kalender dus wat kan er mis gaan. Na een hele drukke week en een voorbereiding van het laatste moment sta ik half zeven op. Stem geschraapt fototoestel mee, en hup in mijn werkplek voor vandaag.

Deze week heb ik, door repetities en optredens maar één keer gefietst, dus ik blaas weg en heb er zin in. Om kwart over acht ben ik in Wirdum. Ha, er is al één velomobiel, nu zal je ’t hebben! Het blijkt dat de tocht georganiseerd is door een fietsclub en ik moet inschrijfgeld betalen? Door het contact met Peter de Rond op een forum hebben ze aangeboden om een alternatieve elfsteden te organiseren. Om te bewijzen dat racefietsers en velomobielen elkaars equals zijn…. Gelukkig heb ik geld mee. Speciaal omdat ik niet lid ben en geen medaille wil mag ik voor 8 euro mee fietsen, das een koopje. Een kop koffie besteld en wachten op al mijn Velovielen/kameraden……

Heb ik iets gemist? Om half negen zijn we nog steeds met z’n tweeën. Tsja, dan toch maar op weg en er een gezellige dag van maken. Ik fiets samen met Jan Herrema in zijn Strada uit Steenwijk. Hij heeft er al 55km op zitten, ik nog maar 25. Hij spuit weg en swingt langs alle versperringen. Op volle snelheid vierkant door de bocht. Ik met mijn Quest met F-lites krabbel d’r wat achteran. "Pfff wat zijn die fietsen ook onhandig." hoor ik de randoneurs verzuchten. Ik zet namelijk tot twee keer toe de hele groep stil. Snel laat ik ze voorgaan tot het rechte stuk dan kan ik beginnen met fietsen.

We fietsen langs de Zwette en daar loopt een heel smal betonpad. Je kunt er prima overheen als je geen tegenliggers hebt. Maar de bochten en de hekken moet ik in twee keer nemen. Nog zoiets, Jan heeft de track in de GPS geladen. Ik heb gemeend er een route van te moeten maken. Betekent dat mijn GPS creatief is in de steden en er soep van maakt. Jan rijdt steeds rete strak door de stadjes en knijpt piepend in de remmen als we voor een stempel post staan. Dan springt één van ons eruit. Rent naar binnen, roept: "Een stempel edele heer… " "Oh, ja een stempel, waar liggen die dingen ook weer?" Vliegt naar buiten en verder gaat het weer….

We schieten heel lekker op. In Hindelopen moeten we terug omdat de weg eruit ligt. Verder kunnen we doorrijden. Voor Dokkum bel ik naar huis en bestel thee en chocola. Dineke heeft het klaar gezet zodat het niet meer zo heet is. Dit is onze eerste pauze en we moeten nog maar 25 kilometer en dan zit de tocht van 205 km erop.

Om 16:23 rollen we binnen bij Wirdum. Toch de tocht met elf stempels, in iets meer dan zeven uur en drie kwartier gefietst. De kaart schijnt geregistreerd te worden in Frankrijk. Ik heb nu officieel deelgenomen aan een randoneurstocht. Fietsclub bedankt voor de organisatie! Ik neem afscheid van Jan en fiets dan terug naar Burdaard. Vlak voor Burdaard kom ik de eerste randoneurs tegen. Zij moeten nog een eind tegen de koppige wind. Dan een stempel halen in Leeuwarden en dan nog naar Wirdum. Maar ik sta dan al lang onder de douche en geniet van een heerlijke bak koffie. Ja, die Velombielen zijn behoorlijk onhandig….