Roeispaan

Zaterdag 5 mei is het bevrijdingsfestival in Leeuwarden. Sander en zijn maten hebben bedacht om met het roeibootje naar Leeuwarden te varen naar de Prinsentuin. Dan zijn ze midden op het festival terrein en hebben ze een leuke tocht. De roeiboot gaat het water in en de motor wordt bevestigd. Een winter niets doen is niet goed voor een motor. Hij blijkt het nog wel te doen maar als de motor weinig toeren maakt dan slaat hij af.

Woensdag mogen ze een motor van een vriend lenen. Vorig jaar zijn drie roeispanen gebroken en daar heb ik Canadese peddels van gemaakt. Ze varen met kleine peddels naar hem toe en de tweede motor komt er achter te hangen. De tweede motor blijkt de winter ook niet te hebben overleefd.

Riemer heeft ook een motor dus die mag er wel achter. Deze motor start maar houd er dan mee op. De bougie wordt schoongemaakt maar ook dat helpt niet. De vierde motor dan? Nu moeten ze het hele dorp door peddelen. Als ze aankomen zegt Marijn: “Jongens, slecht nieuws, onze motor doet het ook niet.” “Kon je niet even bellen varen we dat hele klere eind door het dorp en dan is het ook nog voor niets…..”

Maar ja, hoe kom je nu in Leeuwarden? Ze mogen van Ydwer een stel langere peddels lenen voor de Canadees. Zouden ze 12 uur ’s middags vertrekken. Ondertussen is het al half drie. Met z’n vijfen roeien ze nu  15 kilometer naar Leeuwarden. Om tien uur ‘s avonds belt Sander dat het festival afgelopen is. Er is nog een klein probleem, ze moeten nog terug…….

Eén “vriend” haakt af. Druk, druk, druk. Morgen werken en zo... het is zo zwaar ennhu… De derde vriend is net aan de schouder geopereerd en heeft eigenlijk al teveel gedaan. Sander en Marijn moeten samen de boot terug roeien. Oef, en dat is een heel eind in de nacht en het gaat niet zo snel. Gelukkig zijn ze om 01:00 uur al thuis. Met uitgaan wordt het wel eens later ten slotte. Oh ja, Sander heeft heerlijk geslapen hij wordt pas 12 uur de volgende dag wakker. Maar waar dat van komt??? Weet ie niet….

Daar sta je dan als ontaarde fietsvader. Weinig thuis zeker? Laat de klussen thuis sloeren. Tijd voor actie. Het hout voor de roeispaan ligt al net zolang in huis als ik de Quest heb. Slik…. Gelukkig zijn de schuurbanden op van de bandschuurmachine, dus het begint goed met een ritje Quest naar Leeuwarden om schuurbanden te halen. Toch weer gratis 40 kilometer erbij. 

Twee latten op elkaar gelijmd en daarna de bladen gezaagd en bevestigd. Dan is de grove vorm van de roeispaan duidelijk. Daarna begint het schaven totdat ik de vorm glad kan schuren met de bandschuurmachine. Na een dag werken is de eerste roeispaan af. Ik ben best trots, ondanks al het fietsen kan ik het nog. Nog twee te gaan…. Aan het eind van het seizoen verf ik ze wel want voordat de verf droog is. Is het seizoen al weer om….