maandag 25 april 2011

TranSport


Vorige week heb ik een sleutel 13 geleend van mijn zwager om het achterwiel vast te zetten. Dit is een klein licht sleuteltje, het was ook niet zwaar genoeg om de bouten van de achteras goed vast te zetten. Vandaag is mijn vader jarig en heb ik bedacht om eerst naar Zwolle te fietsen en dan terug naar Heerenveen.

De fiets zet ik de avond van tevoren helemaal klaar zodat ik snel kan vetrekken. Ik maak anderhalve liter sportdrank. De drank verdun ik, want als je de gebruiksaanwijzing volgt is de drank mierzoet. Ik gooi er een extra schep (zee) zout door, en een schep fantomalt. Morgenvroeg hoef ik alleen maar de fiets naar buiten te rollen en ik kan weg.

Als ik ’s ochtends nog even de inhoud van de tas controleer ligt er een natte plek op de bodem. Ben ik zeker vergeten om de bidon eruit te halen gisteravond toen ik de banden gecontroleerd heb. Maar als ik de fiets naar buiten rijdt ligt er een grote plas onder de fiets?? Een breed zwart spoor van mieren heeft zijn weg gevonden naar de lekkernij…. De grote anderhalve liter fles blijkt lek en is leeg gelopen. Als ik de tas eruit haal druipt hij van de kleverige sport drank. Bah, het begint weer goed.  De extra sokken mijn muts, de oude luier die tot brillenpoets doek is gepromoveerd en de extra handschoenen zijn doorweekt.

Snel een nieuwe fles gepakt en nieuwe drank gemaakt. Nu alleen water met wat extra zout, voor de rest heb ik geen tijd. Omdat ik de fiets leeg heb gehaald vergeet ik mijn kostbaar gesmeerde broodjes maar daar kom ik pas later achter….

Ik zou zeven uur vertrekken maar het is al twintig over zeven voordat ik echt wegfiets. Het is echt een heerlijke dag en de kilometers glijden onder de wielen door. Om half acht is het nog niet warm en het extra jasje komt goed van pas. Achter Wolvega, blijk ik toch iets te optimistisch te zijn geweest. Ik haal Zwolle gemakkelijk maar dan kom ik wel erg laat op mijn vaders verjaardag. Ik besluit om er dan maar een plezier ritje van te maken. Loom lig ik langs de oever van de Linde aan mijn thee te nippen. Een prachtig landschap met veel geel en wit en alle bomen in bloei. En oh ja, waar zijn mijn met zorg klaargemaakte $#@$ broodjes met kaas en kiemen…?

Bij mijn ouders druppelt iedereen binnen. Mijn schoonzus komt op de racefiets. Mijn zoon komt op de racefiets, ik ben IN de fiets, kortom er komen meer mensen op hetzelfde idee. Tijdens de verjaardag komt het gesprek op de invullijst voor een test. Wat vul je in bij de vraag of je aan sport doet? Mijn schoonzus fietst veel van het werk naar huis. Maar dan ben je niet lid van een vereniging.


Vanaf vandaag hebben we een nieuwe sport bedacht en we noemen het tranSport. Conditie “ligt” op straat, op weg naar je doel. Geen tijd is geen argument meer. Het is de perfecte sport die helemaal in je leven is te integreren. Nooit meer in de file, snel en geruisloos van A naar B. Het levert gezonde gemotiveerde blije mensen op die weinig ziek zijn. Goed voor de werkgever en goed voor de werknemer goed voor milieu goed voor…. Dus jongens en meisjes, vrouwen en mannen, wie doet mee met de nieuwste rage (wel een blijvertjes trouwens) tranSport?


Dit is een link die ik gevonden heb bij de ligfries (Kees van Malssen). Omdat zijn blog niet meer wordt bijgewerkt en je het daarom misschien hebt gemist en omdat het een geweldig verhaal is: hier nog een keer de link van een filmpje van verkeersexpert Mikael Colville-Andersen:

2 opmerkingen: