Gisteren tilde ik de fiets op. Hij was toch echt leeg en toch voelt de fiets erg zwaar aan. Ik gooi de fiets in het gras in de sneeuw bij de sloot. Voorzichtig voel ik in de wielkasten. Er zit bijna een centimeter modder in. Ai, ai dat verklaart veel.
Ondanks de vorst toch maar een emmer warm water gehaald en aan het soppen gegaan. Na drie emmers water wordt de modderstroom eindelijk minder. In de garage haal ik de achterband eraf omdat ik een lek verwacht. De band stond donderdag nog maar op 3 bar. Ik dacht dat het fietsen niet wilde door de kou! Het lek kan ik niet vinden ondans een bak water.
Met de band eraf kan ik nog beter bij de achterste wielkast. Ik schraap nog zeker een halve pond aan modder en zand uit de fiets. Bah, de weg leek deze week wel een Russische onverharde weg. Door de natte herfst ligt de complete akker op het fietspad. Van mij mag de boel wel weer gauw schoon worden. Ik hoop dat we het ergste gehad hebben…..
Héél herkenbaar ;-)
BeantwoordenVerwijderenen een grote troost dat ik niet de enige ben ....
tot ziens op de fiets,
Wim
Hallo Marcel,
BeantwoordenVerwijderenLaat de agrariërs maar niet horen dat jij het over modder en zand hebt, dan voelen ze zicg beledigd, je woont toch op de klei?
Hendrik Jan