Kippenvel

Laten we het vandaag niet over de rare spelling van dit woord hebben. Maar iedereen kent het gevoel als je het koud hebt: kippenvel op je arm. Of als je met een veertje over je rug wordt gestreken. Of met dat liedje waarbij de maan op je rug wordt getekend. Als je de mond hebt getekend dan lopen de rillingen je over het lijf…..

De maan is rond

De maan is rond

Hij heeft twee ogen

Een neus en een mond

Of als je een mooi stuk muziek hoort wat je ontroert. Dat zijn heerlijke kippenvel momenten.

Van het weekend gesleuteld aan de fiets. Nadat ik Jagwire kabels heb gemonteerd moet ik bijna elke twee weken de remmen bijstellen. En ik maar denken dat de trommels nu heel hard aan het slijten zijn. De waarheid is dat het boutje, die de kabel blokkeert, niet vast zat. Bij een noodstop trok ik de remkabel weer een stukje verder door de blokkade heen. Het rem stropje hing bij beide remmen aan het laatste draadje van de kabel. Kippenvel als ik denk wat er had kunnen gebeuren… Oeff, dat is gelukkig goed afgelopen.

Omdat ik toch aan het sleutelen ben heb ik meteen maar een bevestiging gemaakt voor mijn Suunto T3 horloge met Bike Pod. Dineke gebruikt de pod niet dus ik mag hem van haar gebruiken. Twee gaatjes geboord in het buisje en met een stuk draadstaal aan het boutje van de armsteun bevestigd. Het horloge is nu super goed af te lezen. Naast de hartslag kan ik nu ook de fietskilometers van mijn horloge aflezen.

Maandagochtend loopt de fiets weer als een trein. Grote groepen kinderen wolken op het fietspad.  Het is herfst dus de fietspaden zijn erg vies van oogstende boeren. Ze doen hun best om de boel vies te maken, maar opruimen? Na een schraap poging moet de natuur de rest maar doen. Vanochtend haalde ik een groep in en er lag een film van modder en klei prut onverwachts in de bocht. De fiets begint te driften en ik denk: “Oh jee, daar ga ik….” Hoe ik het had weet ik niet maar de fiets kreeg weer grip. Bah, de schrik zat goed in het lijf en ik had het kippenvel op de benen staan…..

Als ik voorbij kom fietsen dan schrikken heel veel vrouwen. Ze gillen daarbij meestal alleraardigst. Maar soms schrikken ze zo erg dat ze kippenvel krijgen van schrik. Als stoere man vind ik dat natuurlijk onzin. Hoe kun je nu zo schrikken….

Vandaag fietste ik zingend naar huis. Ladie da die daa… pom pom enzovoort langs het fietspad van het Leeuwarder Bos. Er was niemand dus ik had er goed de sokken in. Aan het einde van het fietspad liet ik de fiets lopen om af te remmen voor de bocht. Een herdershond duikt vanuit het niets op loopt op topsnelheid mee en vlak voor mijn gezicht gromt hij en blaft hij keihard.

Man! Ik schrok me een hoedje!! Weer kippenvel overal op mijn lijf…. Ik geloof dat ik die vrouwen begin te snappen. Toch maar weer wat voorzichtiger zijn.