Mijn vrouw maakt in haar atelier prachtige tassen. Ze had een opdracht voor een schipper of ze toilettas kon maken van een oud zeil? Kolfje naar haar hand natuurlijk. Als “stunning detail” heeft ze wit visleer gebruikt bij de rits en bij de d-ring en bij de sleutel ring. Ik geef op dinsdag altijd vioolles in Leeuwarden Noord. Kan je wel even doorfietsen naar Huins vond zij. Route gepland en gaan. En die buien? Ach dat zijn buien daar fiets ik wel bij langs.
De heenweg viel mee, zonnetje en maar één hagel bui. Daarna op weg naar Huins. En dat hebben ze daarboven gehoord. De donkere wolken pakken zich samen. En op het moment dat ik vertrek uit Leeuwarden is het lading lossen. Sneeuw, wind hagel alles komt uit die prachtige wolken. Lachu vinden ze daar boven, maar nadat mijn vizier beslaat en de weg is bedekt met een hagel deken ben ik dat niet me ze eens. Ik dacht een snelle fiets te rijden maar het blijkt een sneeuw ploeg. Pffff
In Huins moet ik op nummer 31 zijn. Nergens nummer 31 te vinden. Volgende huis dan à Nee. Weer terug gereden weer à Nee. Het blijkt dat ik meteen goed was maar dat de nummers verdwenen zijn. Lekker dan! Maar even gebeld met de klant en die komt op een holletje naar buiten lopen.
Ben je helemaal uit Burdaard? Ja dus! In dit weer? Ja dus. Met deze temperatuur? Ja dus. Pff niet te doen wat een kou! Ook mijn vizier hoogte verstelling breekt nog. En opnieuw waaien de drukknopen van het vizier los. Dit komt omdat de carbon stokjes te kort zijn. Pfff ik wil niet meer, ik wil gewoon thuis zijn met een zak chips op de bank voor de tv en de kachel. Trouwens, jammer dat we nooit chips hebben…
Nou ja, ik kom ongeschonden thuis en duik onder de douche, waar ik de uitknop voorlopig even niet weet te vinden. En vannacht? Echt heel diep geslapen. Zo’n tochtje daar doe je dat gewoon voor. HEERLIJK!!!
Ik denk dat een roeifietsfetishist dat ook wel ergens in weet te haken ;-)
BeantwoordenVerwijderen