Bevalt het?

Gisteravond op weg naar huis croste ik de stad door. Omdat ik later was dan anders was het fietspad heerlijk leeg. Als ik de bocht om kom zie ik dat de brug omhoog gaat. Bah, net te laat! Auto’s horen te stoppen voor de stopstreep, zo’n vijftien meter voor de brug. Maar de automobilist heeft de streep gemist en is van plan tot aan de slagboom te rijden.

Ik glip nog net tussen het gaatje van de auto en twee wachtende dames op de fiets in. OEEEE, gilt de dame van schrik. Naast haar kom ik tot stilstand. Heerlijk lig ik in het late zonnetje op mijn luie zetel te genieten van de onverwachte pauze.

Aarzelend vraag de vrouw met heel vele ongeloof in haar stem: “Bevalt dat nou?”. “Ja, mevrouw is echt heerlijk! Ik lig op een stoel en ik ga veel sneller,” “Ja,” zegt ze, “Je ligt ook droog in de regen maar, bevalt dat nou?” Ik antwoord: “Op een racefiets zie je alleen de weg, in mijn fiets heb ik een panoramisch uitzicht. Ach mevrouw, je wilt nooit weer anders”.

“Euhhmmm, jawel maar ik schrik altijd zo van die dingen, er zou …., er zou een toeter op moeten zitten”. Goedmoedig geef ik een klein tuuuutje. “Oh....., dus dat zit er wel op…” Maar het bevalt dus wel?

Gelukkig gaat de brug naar beneden en kan ik doorfietsen. Met een “Prettige avond dames…” ga ik weer verder. En echt waar HET BEVALT!!