Das boot

Vanochtend regende het niet, het stortregende. Handenwrijvend stond ik voor het raam. Ideaal weer voor mijn fiets torpedo. De fiets duw ik uit de garage en ik weet niet hoe snel ik in mijn karretje moest springen om toch niet alsnog nat te worden.

Een geweldige verbetering is het kleine WS-schermpje op de rand van de kuip. Het reduceert niet alleen het windgeruis, het comfort is er ook mee verhoogd. Ideaal is dat de schuimkap over het schermpje heen kan zonder het te demonteren. Om het schermpje te monteren zijn er twee stukjes klittenband bevestigd aan het lipje van het schermpje aan de fiets. Al met al is het toch een bruggetje van zo’n twee/drie millimeter.

Met volle vaart draai ik vanochtend het dorp uit, tegen de wind in. De body buigt niet alleen de wind af maar ook het vele water dat vanochtend viel. Tussen de lipjes van de schermpjes wordt het water nu met grote kracht naar binnen geblazen….

Drup, drup, drup precies op mijn broek. Bah, koud water, hiervoor heb ik geen Velomobiel!! Omdat stoppen nog erger is, toch maar doorgereden. Vandaag maar even nadenken over een oplossing. Een collega riep: “Meteen dicht smeren met Pur….”;-) Maar ik denk zelf aan een andere oplossing:

- Het schermpje eraf gooien.
- Laten zitten het regent immers bijna nooit.
- Een klittenband strook op de schuimkap bevestigen waar ik het raampje weer aan vastmaak. Er blijven dan wel vier contra klittenbandjes op de fiets zitten. Gaat het water daar niet onderdoor?
- De naad dicht tapen aan de voorkant. Onhandig als ik het schermpje wil schoonmaken….

Mmm, ik ben er nog niet uit. Maar optie drie is het proberen waard....