OBT 2012

Vrijdag op weg naar Heerenveen. Ik slaap bij mijn ouders dat scheelt ‘s ochtends twee uur slaap. In een helse tocht met regen en harde wind, koude en weg opbrekingen. Ze zijn met de haak om Leeuwarden bezig, kom ik aan in Oranjewoud. Ben ik blij dat ik onder de kap zit... Bij mijn ouders word ik lekker verwend met hapjes en thee. Om 22:00 uur op bed want de dag begint morgen vroeg. 

Als ik om half acht weg fiets heb ik alle tijd om de 63 km te overbruggen. Ik reken op een aankomst van half tien in Zwolle. Maar in Oudeschoot kan ik de weg niet vinden. Met licht is het ongelofelijk en niet te begrijpen, ik sta drie meter van de afslag af, maar in het pikkedonker zie ik de weg gewoon niet. Ik denk dat ik op een doodlopende weg sta en begin te dwalen. Eerst over het industrieterrein dan via Mildam en  een stukje “Verboden voor fietsen” weer terug bij het zelfde punt. Gelukkig zie ik een melkauto over de parallel weg rijden. Het blijkt dat ik de hele tijd naast de afslag gestaan heb. Mijn vader heeft overdag de route gelopen en vind het onverstelbaar dat ik het niet gezien heb. Maar goed meer dan een half uur verspild maar ik ben weer “en route”…..

Ik sta op de smalle strook en in het pikke donker denk ik dat het hier doodloopt.... Stom, stom, stom.....

In “Witte Paarden” weet ik het zeker. Ondanks drie nieuwe banden sta ik lek. Achterband kan niet missen! Ik stap uit en de achterband is hard? Oke, voor dan? Ook alle twee hard?? Als ik weer fiets bedenk ik het me weer: “Vals plat!!” Dit heb ik eerder gehad, alleen toen kwam ik van de andere kant…   

Om vijf over tien ben ik in Zwolle. Na het inschrijven haal ik koffie en trek een droge trui aan. Jammer dat de organisatie niet even een welkomstwoordje uitspreekt, of mis ik dat? Stichting “Linda voor Melanoom” doet dat beter en die sponsor ik dan maar even. Ik heb een gezond lijf en kan vandaag wel genieten van de OBT 2012.

Rond elf uur vertrek ik met de eerste groep. Er wordt keurig gefietst. Zonder te haasten rijden we door het prachtig meanderende rivieren landschap op feeërieke dijkjes rond Zwolle. Echt genieten en het weer is echt prachtig. 

Na een korte molenstop voor een foto moment rijden we door Hasselt en daarna door Zwartsluis. Daarna op naar warme koffie en appelgebak met slagroom. Voor het vertrek geniet ik nog van alle fietsen op de parkeerplek en dan weer door. 

Opnieuw wordt er keurig gereden en blijven we netjes bij elkaar. Met z’n allen staan we vijf rijen dik op de pond bij Genemuiden. Daarna volgen we de Rivier opweg naar Zwolle. Nog even een opstopping om de dijk op te komen. Maar na dat iedereen het juiste verzet heeft gevonden kunnen we onze weg vervolgen.

Om vijf over drie zijn we weer in bij “De vrolijkheid” in Zwolle. De eerste groep wordt rap aan de erwtensoep geholpen. Als ik toe ben aan de oliebollen is de laatste groep ook binnen gekomen en staat er een lange rij. 

Ik wacht niet langer op de oliebollen. Daglicht is vandaag kostbaar voor mij dus ik ga op weg naar Burdaard. In Oranjewoud, bij mijn ouders, eten we gezellig zuurkool. Een maaltijd die er in gaat als koek. De laatste 55km naar huis zijn met de wind in de rug een makkie. Om tien over negen ben ik thuis. Totaal 295 km en vandaag 240 km...

Vrijwilligers bedankt! Super hoe makkelijk we, dankzij jullie, als groep konden oversteken. En natuurlijk het Oliebollencomité en Paulus de Boer als organisator bedankt. Het was een perfecte dag!!