zaterdag 5 februari 2011

Hond


Lang geleden, ik woonde nog thuis, hadden we een Fox terriër. Dit was een prachtige beestje met een ontzettend fel karakter. Mijn broer, zus en ik hadden samen met ons vader de spaarpot op de kop gezet en de hond samsam gekocht. De hond, je raadt het al, heette dus Sam. Het was maar een klein hondje maar dat belemmerde hem niet om herdershonden, boxers en andere grote honden schrik aan te jagen. Op een dag is hem dat gedrag trouwens hardhandig afgeleerd maar dat is een ander verhaal…

Sam liep het liefst met grote balken in zijn bek. Als we weggingen gooide ik een halve boom zo ver weg als ik kon waarna hij hele weg heel parmantig met die gigantische paal in zijn bek meewandelde. Het wandelpad over het water daar stonden paaltjes en elke dag kwam hij daar vast te zitten met zijn paal. Maar goed… Hij was zo fel op zijn paal dat ik hem op het randje van het dak van de garage gooide. Zolang hij de paal zag was hij niet te houden en wilde hij niet naar binnen. Alleen op het dak, uit het zicht, kon ik hem mee krijgen.

Mijn vader had een prachtige rode Ford Escort. Dat was in die tijd een hele hippe auto. Volgens mij is dat jaren lang de meest verkochte auto geweest. Deze auto stond meestal in de garage en op zaterdag werd hij natuurlijk netjes gewassen anders mocht hij niet naar binnen. 

Op een dag had ik met veel moeite de halve boom uit de bek van Sam gerukt. Hij sprong kwijlend bij me op om de tak weer te veroveren. Ik mikte de tak op het garage dak. Ik zie nog voor me hoe de tak net niet de dakrand passeert maar terug stort, de wet van de zwaarte kracht volgend, en oh noodlot boven op mijn vaders glimmende pracht. Daar stond ik, met een idiote hond om mee heen te dansen, en een halve boom op de motorkap van de prachtig rood glimmende Ford Escort waar nu wel, helaas een deuk(je) in zat.

Mijn vader was “not amused”….  Volgens mij gebeurde dit op vrijdagmiddag. De volgende dag zaterdag moest de auto weg en heeft hij een nieuwe besteld. Je weet toch waar zo’n deuk zit en dan is de lol eraf….

Twee weken terug op een ochtend, vlieg ik het fietspad op. Er loopt een mevrouw met een hond. Ik bel en ze gaat aan de kant. Maar de hond schrikt (tenminste dat denk ik) en rent het fietspad op het moment dat ik wil passeren. Een gangetje van niks en ook een klapje van niks. Maar wel een dikke deuk in mijn fiets. Twee winkelhaken in de gelcoat en een mooie ronde plek waar ik de hond heb geraakt.

De hond had gelukkig niets maar bah, sindsdien is de lol eraf. De fiets moet weg! Ik wil een ander! Ik ga noooooit meer fietsen. Je bent erfelijk belast of niet tenslotte. Het formulier is inmiddels ingevuld, de schade expert is geweest en natuurlijk is het allemaal te herstellen en komt het heus wel weer goed. Binnenkort kan ik de fiets naar Dronten fietsen en de vlek laten wegwerken. Er zijn veel ergere dingen in de wereld, ik weet het allemaal heus wel. Maar toch….




10 opmerkingen:

  1. oeioeioeioei marcel foute boel joh
    quetje heeft zig pijn gedaan dus...nu maar hopen dat beestje niks aan over gehouden heeft...

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Leuke intro, maar jammer van de schade. Ik hield al niet van honden op het fietspad, maar nu ik zie wat een schade je hebt van een vrij zachte ontmoeting al helemaal niet meer...

    Groetjes, en sterkte met de herstelwerkzaamheden.

    Erwin

    PS: Beekie: Heb jij als Amsterdamse Honden-Fluisteraar nog tips voor omgaan met honden op het fietspad?

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Hallo Marcel,

    Toevallig 2 weken terug ook een aanrijding met een hond. Donkere bosweg, ik zag 2 ogen en toen boem. Mijn schade is nog iets groter als die van jou en de eigenaar van de hond zei: je had beter op moeten letten........wordt dus verzekeringszaak.
    Gelukkig hadden de hond en ik verder geen letsel!

    Groet, Richard Quest324

    BeantwoordenVerwijderen
  4. Mooi verhaal! Moraal: euhm, zo te zien en te lezen heeft je trots meer schade opgelopen dan je Quest... ;-)

    Misschien moet iemand eens een mooie bumper of zo gaan bedenken tegen dit soort aanrijdingen.

    Afgelopen week had ik weer twee keer een op-een-haar-na-aanrijding. Tot nu toe is het nog nooit echt fout gegaan, maar de statistiek en mijn gevoel zeggen dat het bij mij ook een keer fout zal gaan. Ik ben er nu al mentaal op voorbereid!

    BeantwoordenVerwijderen
  5. Schade is nooit leuk en al helemaal niet als het moedwillig gebeurt. Vanmiddag is het bij mij gelukkig goed afgelopen.

    BeantwoordenVerwijderen
  6. Ik heb ook met dit gevoel gelopen na mijn crash, heb alleen kras-schade bij RE. voorwiel, zijkant, bovenop en een scheurtje bij het instap-gat (ben over de kop gerold met ca. 30 km/uur) eerst wel balen maar na een paar maanden is het niet anders (voor mij is het ook een vervoersmiddel)
    Reparatie kost bij de (bevriende) spuiterij ca.€200.00 en dan wordt het velletje tevens geheel mooi overgespoten maar ik moet dan wel zelf kaal shuren en opnieuw bestikkeren. Sterkte en hou er geen PTSS aan over. Ik heb inmiddels besloten om eea. over een jaar te laten uitvoeren en dan te combineren met groot onderhoud of zo.
    Gr.Willem

    BeantwoordenVerwijderen
  7. Hallo Willem,

    Van posttraumatische stress heb ik (nog) geen last. Ik heb wel mijn route aangepast en fiets nu om het gebied heen...

    Voor het schade bedrag heb je inderdaad anders een mooie racefiets maar ik ga toch de fiets maar laten maken.

    Groeten Marcel

    BeantwoordenVerwijderen
  8. Hallo Marcel,

    Je bent zeker niet de enige, gezien de verhalen die ik de laatste tijd lees in de VMblogs. Ook ik heb de afgelopen week een hondje geraakt en volop ruzie gehad met de eigenaar, die compleet over de rooie ging. Het was mijn schuld niet maar ik stond daar wel met knikkende knieeen en heb er ook voor gekozen voortaan een andere route te kiezen zonder onverantwoordelijke baasjes die hun hond zo nodig en onverlicht in het pikkedonker op een fietspad moeten uitlaten. Ondanks alles heb ik vooral meelij met het hondje dat helaas flink geraakt is, gezien de barst in m'n Quest. Ik repareer dat zelf dus de schade qua geld blijft beperkt, maar ik hou tegenwoordig eerder in, ook al sta ik in m'n recht. Eerlijk gezegd heb ik er meer last van dan ik had verwacht en rij een stuk voorzichtiger, ik probeer zelfs het donker nu te mijden. Sterkte ermee!

    BeantwoordenVerwijderen
  9. Hoi Cor,

    http://www.hondenpage.com/honden-encyclopedie/wid_325-Etiquette-voor-het-uitlaten-van-honden.php

    citaat van de website:
    "Loslopen
    Met een loslopende hond aan de openbare weg bent u strafbaar. Zo staat dat nu eenmaal in de wet al willen veel mensen dat graag anders uitleggen. Dat wil zeggen, u krijgt een flinke boete voor het niet aanlijnen van uw hond.
    Daarnaast bent u ook persoonlijk aansprakelijk voor alle kosten indien de hond schade aanricht (bijv. een botsing met een weggebruiker veroorzaakt of een andere hond of een kat bijt, etc.).\ Neem nooit het risico dat uw hond er onverwacht vandoor kan gaan en daarbij onder een auto of tweewieler komt. Dus aan de lijn aan de openbare weg!!
    Veel mensen gebruiken argumenten als ¨hij moet los leren lopen¨ maar dat zijn uitvluchten en gemakzucht waarbij men kennelijk het risico dat het dier onder een auto kan komen voor lief neemt. Echte dierenvrienden houden hun hond veilig aan de lijn.
    Laat de hond alleen los in (uitlaat)gebieden waar loslopen toegestaan is. Hou in deze gevallen de hond onder appél en train hem om op commando terug te komen.
    Let er op dat uw hond geen andere mensen en dieren lastig valt. "

    Met een loslopende hond op de openbare weg heb je dus als eigenaar geen recht van spreken. Dat is goed voor de volgende keer om te weten....

    Groeten Marcel

    BeantwoordenVerwijderen
  10. Ps Gelukkig had "mijn" hond niets....

    BeantwoordenVerwijderen