vrijdag 24 september 2010

VeegQuest


Het fietspad door het Leeuwarder Bos is sinds de grasmaaiactie van twee weken geleden veranderd in een modderpoel. Een grasmaaier is tijdens een hoosbui aan het gras maaien geslagen. De twee maaiarmen werkten als slagroomkloppers die je uit de beslagkom trekt. Dikke kluiten gras met modder liggen in de bocht en langs het pad. Eén gedeelte was toen nog steeds begaanbaar en dat kan natuurlijk niet. Een hekkel machine met rupsbanden heeft toen het karwei grondig afgemaakt en de rest ook onbegaanbaar gemaakt. Een mailtje naar de Gemeente Leeuwarden gestuurd maar die geven niet thuis. Dus zelf de Bats(*schep schep) maar in de fiets geladen en een beetje vroeger vertrokken. (* Een "schep schep" noem ik een schep waarmee je zand in een kruiwagen schept oftewel een Bats. Een "schep" is een scherpe schep waarmee je de grond omspit. Dineke snapt dan welke ik bedoel.)
 
De schep schep past gemakkelijk in de fiets. Ik heb een doek om het stalen gedeelte en daar weer een plastic zak omheen gedaan. De klompen heb ik er ook maar in gedaan. Voorzichtig wiebel ik uit mijn fiets en probeer mijn schoenen uit te trekken in de fiets. Anders worden ze vies. Met de sokken schuif ik zo in mijn klompen. Het is een leuk klusje in de mist ’s ochtends en even later ben ik behoorlijk bezweet. Het is toch altijd meer en zwaarder dan je denkt. De modder is er inmiddels behoorlijk ingereden. Een hondenbezitster spreekt me aan. “We hebben al gebeld hoor, maar ze doen er niets aan!” “Heeft u het schelpenpad in het bos ook gezien? Nou dat laten ze verschrikkelijk achter”. “En de gemeente pikt dat allemaal maar zo”. “Nou, ik heb altijd een plastic zak mee voor de rommel die ik tegenkom!!” Ik complimenteer haar met haar goede werk en zeg haar er vooral mee door te gaan. “Nou, dank u wel hoor meneer, een prettige dag…”

’s Middags behandel ik de ingang van het pad en warempel het fietspad is weer bruikbaar.


Geen opmerkingen:

Een reactie posten